Hoofdstuk 16

23 3 0
                                    

Pas als ik de deur op slot gedaan heb lopen de tranen over mijn wangen. Ik ga op mijn bed zitten en zoek het telefoonnummer van Harry op in mijn telefoon. Hoe kan deze geweldige dag veranderen in zoiets vreselijks? Vraag ik me af tot dat Harry opneemt. 'Met Harry' hoor ik zijn vrolijke stem. 'Ze weten het' stotter ik. Ik kan me wel tegen mijn hoofd slaan. Had ik dat nu niet een beetje normaal kunnen zeggen. 'Is alles oké?' vraagt hij bezorgd. 'Nee' huil ik. 'Toen ik thuis kwam zaten mijn ouders op me te wachten. Ze lieten foto's van ons van vanmiddag zien en ze waren boos op me omdat ik ze niks vertelt heb. En..' verder kwam ik niet met ratelen want ik moest eerst diep ademhalen. 'Lis!' Onderbrak Harry me. 'Je moet even rustig worden' maar ik huilde nog steeds. 'Zal ik naar je toe komen?' vraagt hij me dan. 'Nee' schreeuw ik bijna. 'Sorry, zo bedoelde ik het niet' zeg ik dan snel. 'Het maakt niet uit.' Zegt hij. 'Ik kom je ophalen Lis. Ik wil niet dat je je zo voelt. Zal ik proberen om met je ouders te praten?' 'Je maakt het vast erger' snik ik nog steeds. Hij had de verbinding al verbroken. 

'Lis, naar beneden komen!' hoor ik mijn vader van beneden roepen. Ik zucht en sta van mijn bed op. Snel veeg ik de tranen uit mijn gezicht en loop dan naar beneden. 'We vinden het eigenlijk wel tijd worden voor een schoonzoon' zegt mijn vader dan. Ik kijk hem met een vies gezicht aan. 'Je hebt zelfs een zanger uitgekozen. Beter had je het niet kunnen doen. Nu krijgt de serie ook wat meer publiciteit' vult mijn moeder hem aan. De tranen staan alweer in mijn ogen. Hoe kunnen ze dit tegen mij zeggen? Ze zijn niet eens blij dat ik verliefd ben. Nee, ze zien het als een kans voor hun eigen publiciteit. Op dat moment gaat de bel en ik bevries. Alsjeblieft zeg me dat het niet Harry is. Mijn vader loopt naar de hal.

'Harry, kom binnen' roept hij enthousiast. Bang voor hoe dit gaat lopen kijk ik Harry recht aan als hij binnen stapt. Zijn ogen geven me rust. 'Lis heeft al zoveel over je vertelt' zegt mijn moeder. Ik draai mijn hoofd met een ruk naar haar toe. Maar voordat ik iets kan vertellen voel ik hoe mijn vader, die naast me is komen staan, mijn pols strak vast pakt. Ik zie Harry naar mijn pols kijken en dan meteen weer naar mij. 'Echt waar Lis? Wat leuk.' Speelt hij het spelletje mee. 'Vinden jullie het dan goed als ik Lis vanavond meeneem? Ik heb iets leuks voorbereid' vraagt hij dan aan mijn ouders. 'Natuurlijk vinden wij dat goed.' Zegt mijn vader hem.

Harry start de auto en rijdt dan weg. Pas als we mijn straat uit zijn durf ik weer te ademen. 'Gaat het een beetje?' vraagt hij me als hij mijn hand vast pakt. Zijn ogen zijn gericht op de weg maar af en toe kijkt hij naar me. 'Dankjewel' zeg ik hem zacht. 'Waarvoor?' vraagt hij. 'Dat je me kwam halen' en de tranen verschijnen alweer. Zijn duim wrijft zachtjes over mijn hand.

Hij zet een kop thee voor me en gaat daarna naast me op de bank zitten. 'Ik snap het niet meer Lis. Je ouders zijn boos dat je ze niks vertelt hebt maar nu blij omdat ik het ben?' vraag hij me. De tranen rollen alweer over mijn wangen. 'Ik denk het. Ik weet het ook niet. Ik ben alleen zo geschrokken' huil ik. 'Sst..' zegt hij kalmerend en trekt me tegen zich aan. Hij drukt kusjes op mijn haar en wrijft over mijn arm. 'Waarom ben je zo geschrokken?' vraagt hij dan. 'Mijn vader schreeuwde zo hard en ik snapte niet wat ik verkeerd had gedaan. Heel mijn leven doe ik al wat ze willen en toch geven ze me niet een beetje privacy' snik ik tegen zijn shirt aan. 'Ik wilde je voorlopig nog geheim houden voor mijn ouders. Eerst voor mezelf ontdekken wat er tussen ons is. Maar mijn moeder zei al meteen tegen jou dat ik alles vertelt had maar dat is niet waar en toen..' verder kom ik niet want ik moet even diep ademhalen. Harry pakt mijn pols vast en gaat met zijn vingers over de rode striem die mijn vader daar achtergelaten heeft. 'Ik heb het gezien Lis'. 'Ze moeten je met respect behandelen en al helemaal van je afblijven' zegt hij zacht maar boos. Hij duwt me weer een beetje van zich af en kijkt me dan aan. 'Ik ben er voor je. We komen hier samen uit. Ook ik wil dolgraag ontdekken wat er tussen ons is want het voelt heel speciaal' en hij kust me zacht maar gepassioneerd.



BevrijderWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu