Dur yüreğim sarayım seni
Seni benden başka saran yok
Her seferinde belki diye çıkılıyor
Sonunu bilmediği bir yola
Imkansız demek yeterliyken
Yol sonuna
Bir umut deniliyo her seferinde
Her belki olur deyişinde
Yorula yorula
Zaman kaybedip
Biraz daha yoruluyor beden
Ve onla birlikte ruhta
Her belkide biraz daha
Hevessizleşiyor atılan adımlar
Ne yapılacak bilmiyorum
Artık
Ne zaman ne mekan
Ne de yaşananlar
Yaşatılan yorgunluklardan sonra
Çözüm olmuyor
