KPOP ~OneShots~

Woensdag ~Chanyeol

Je keek ongeduldig op je horloge. Hij zou hier elk moment moeten zijn zoals elke woensdag.

Je kan je nog goed herinneren toen je hem voor het eerst hier zag. Je ging koffie halen en toen je naar binnen liep zag je hem staan. Sinds die dag stalk je hem een soort van.
Elke woensdag om 16:15 komt hij hier zijn koffie halen.
Je hebt nog nooit een woord met hem gewisseld. Je beste vriendin zegt altijd tegen je dat je met hem moet gaan praten, maar je durft het nooit.

Je keek op toen je de deur open hoorde gaan en daar was hij.

Hij droeg een bril die hem heel leuk stond. Hij had een zwart shirt aan met daarover een leren jas en hij had een rugzak op zijn rug.
Zijn haar zat een beetje wild door de wind van buiten, maar dat vond je juist wel leuk bij hem.
Hij droeg dit keer geen pet en daar was je blij mee, want dan kon je zijn oren goed zien. Je glimlachte bij die gedachte.

Hij liep langs de tafel waar jij aan zat naar de balie om zijn koffie te bestellen.
Je was zo in je gedachte dat je niet door had dat hij naar je toe liep. Pas op het laatste moment zag je dat hij wel heel dicht bij kwam.
Je pakte snel een krant en deed alsof je aan het lezen was, maar je had niet door dat je de krant ondersteboven vast had.

"Hey, Kan ik hier misschien zitten?" vroeg hij met zijn lage stem.
Je kon je hart zo hard horen kloppen en je voelde je wangen rood worden.
"Tuurlijk" zei je.

"Wat ben je aan het doen?" vroeg hij. "Aan het lezen" zei je en je probeerde om rustig te blijven.

"Ondersteboven?" vroeg hij lachend en toen had je pas door dat je de krant ondersteboven had.
"Ohh" zei je en je voelde dat nu niet alleen je wangen rood waren, maar je hele gezicht.

"Ik ben trouwens Chanyeol. Park Chanyeol" zei hij en hij stak zijn hand uit.
Je legde de krant weg en schudde zijn hand. Je vergat jezelf helemaal voortestellen.
"En jij bent?" vroeg hij met een glimlach.
"Ohh sorry. Ik ben Jung y/n" zei je en je lachte terug.

"Ik zie je elke keer als ik hier kom" zei hij.
"Wat een toeval" zei je en je was bang dat hij je door had dat je hem een soort van stalkt. Waarom zou hij anders een gesprek met je aan gaan.

"Misschien. Misschien niet" zei hij.
"Wat bedoel je?" vroeg je zenuwachtig.

"Elke keer als ik hier naar binnen stap kijk je naar me, maar als ik naar jou kijk kijk je snel weg" zei hij en hij kwam dichter bij.
"Sorry" zei je snel en je probeerde zijn blik te vermijden.

"Ik heb niet gezegd dat ik het erg vond" zei hij.

Nu had je echt het idee dat je hart elk moment uit je borstkast kon springen.
"Ik zie je volgende week wel weer. Of eerder" zei hij en hij gaf je een knipoog.

Hij liep weg, maar liet zijn koffie staan.
Je kon niet geloven wat er net gebeurt was. Je wilde naar huis gaan toen je zag dat er wat op zijn koffiebeker stond.

Het was een nummer en daar bij stond geschreven : bel me.

Je pakte de koffiebeker en ging snel naar buiten zodat niemand je hoorde gillen.

Heey ik hoop dat jullie dit leuk vonden. Ik had echt geen idee hoe ik dit moest schrijven. Maarja.

Als je een verzoek hebt zet het in de reactie's. Als je tips hebt hoor ik dat ook graag.

Byeee~