Great Love

3 0 0
                                    

Walang bahagi ng kwentong ito ang ninakaw at ginaya, kung may pangalan man o lugar o pangyayari na nauugnay sainyo ay pawang nagkataon lamang.

AN:
Play the music above para mas ma feel nyo yung story mga ka wattys :) Enjoy Reading!

Ilang buntong hininga ang pinakawalan ko bago ko napag desisyonang tuluyang lapitan si Gab na prenteng naka upo at tila inip na inip na sa kakahintay sakin.

Ilang taon nadin ang nakalipas mula nang huli kaming nagkita.

Mababakas sa kanyang mga mata ang pagod at puyat mula sakanyang trabaho bilang nurse.

Nagpakawala ako ng isang malalim na buntong hininga bago mapagpasyahang tumabi na sakanya.

"H---i ven---ice!" Mababanaag sakanya ang kaba ng sambitin nya ang mga salitang iyon.

"Hey Gab! Long time no see!" Pinipilit kong maging cheerfull sa harap nya para mabasag ang awkward na ambiance.

"So? Kamusta na ang bagong kasal? I'm very happy for y----ou" ang sabi nya.

"Yeah, salamat nga pala sa mga pinadala mong flowersah? Nagustuhan ni ethan!" Sabi ko naman nang hindi inaalis ang ngiti saking labi.

"Wel----come! Wala yon ano ba, kulang pa nga yon sa 5 taong pagkawala ko bilang.... bilang kaibi----gan mo" nangingiting sabi nya ngunit bakas mo pa din sakanyang mga mata ang lungkot na kahit gaano pa sya ngumiti ay hindi nya kailan man maitatago sakin.

"Gab okay ka lang ba? You seem so tired" nahalata ko kasi ang mga malulusog nyang eyebags.

"I'm okay Venice, ilang linggo din kasi akong nag take ng shift na pang gabi that's why. Anyway, sorry nga pala kung hindi ako nakapunta sa kasal nyo ha? Alam mo naman busy sa work at kailangan ako ni Mom----my"

Hanggang ngayon sinungaling ka padin Gab...

"That's okay, I understand so pwede bang ikumusta mo nalang ako kila tita? Kasi next week we'll fly back to Paris para sa merging ng Company namin ng Family nila Ethan"

I said but deep inside i am hurting, how come na sinasabi nyang busy sya sa work at sa mommy nya if nakita ko nga syang nakatago sa likod ng pintuan ng Simbahan nung mismong araw na ikinasal ako? You are driving me crazy Gab!

But even though my heart hurts so much hindi ko pinakita yon kasi alam ko na sa huli magsisinungaling lang sakin ulit si Gab.

"A---alis kana naman?!" Medyo pagulat na pagalit na sabi nya.

I laugh sarcastically

"Why Gab? Diba this is what you all want especially your mommy? Na umalis ako sa buhay nyo? Na lumayo sayo? Kaya nga nagawa kong magpakasal kay Ethan eh, kasi your mommy thinks na having an 'us' is a great sin. So Gab sabihin mo sakin? Why! Bakit ka nagsisinungaling na wala ka sa kasal ko kung nakita kita sa likod ng pintuan non? Tell me!"

I burst out of anger

She didn't say a word. Ang tanging naging sagot lang nya sakin ay iyak. Iyak na nakapaghihina saakin.

" Gab I loved you so much, pero I got tired of fighting alone. Hindi mo man lang ako pinigilan. Hindi mo man lang ako tinulungang ipaglaban ang relasyon natin!"

I cried it out loud. Then the people inside the coffee shop started stealing glances on us.

"I don't know what you're saying Venice! Hindi ako ganon!I am not ly----ing..."

"Stop lying gab!"

"I'm sorry Venice, I am very very sorry love... Ginipit ako ng Mom mo. And alam mo namang si Mommy nalang ang natitirang pamilya ko! Hindi ko kayang mawala sya! Pero ik---aw kaya kong mawala ka! You are nothing now to me! Hindi kapa din ba naka move on Venice?! Hindi tayo pwede! Hinding hindi tayo magiging tama sa mata ng mga magulang natin!"

Sigaw nya, now looks like the cat already talk his heart out huh?

"Wow! Hahahaha I didn't know na ginawa mo ng profession ang pagsisinungaling. Look Gab? The day na bago tayo magdesisyon magtanan you told me na you can give up everything for me! You told me you love me that much! Ngayon ugh!  I can't even bare to talk to you any longer."

Sabi ko ng hindi kona mapigilan ang damdaming nararandaman ko. How could she do this to me. How could she hurt me over and over again.

"Just please enjoy your marriage with ethan, he's a nice man and alam kong magiging masaya ka sakanya at tanggap kayo ng Mom mo."

"Yes I know, sana matupad mo lahat ng pangarap mo Gab kahit na hindi ako kasama doon sana maging masaya ka sa mga naging desisyon mo."

Tumayo na sya.

"Ni-ce meeting you again Venice" she said habang pinupunasan ang mga mumunting butil ng luha nya na natira kanina.

"But I still love you Gab! Hindi na ba talaga pwede?" I said desperately

"Venice you're married! And I already have a baby so please stop this. Ayokong magkagulo ulit."

She said and started crying again.

"I'm sorry Gab, I'm so sorry. Yes you're right. I should stop."

Sabi ko, at tumayo nadin.

"I loved you Venice"

Her last words keep on repeating on my mind till the day na umalis kami ng bansa ni ethan.

Yes my marriage with ethan was fixed by our parents. They never liked Gab for me kasi pareho kaming babae but who cares right? Ah! Yes Gab once cared.  She can sacrifice everything for her loved ones sake. Hindi ko sinayang ang sakripisyong ginawa nya. I got married and let her live in peace together with her mother.

Pero katulad nga ng sinabi nya nung huli kaming nagkita she loved me.

She loved me...

The end.

Authors note:

Comment down below and let me know what you think about this. Thank you for reading guys 💙

Collection of Short StoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon