Blijven strijden farah💪🏼❤️

Deel3.

Ik draai me om en kijk in de ogen van.......

~Flashback~
'Abi, Yemma?' Zei ik met een schaamde blik. 'Hakeem?' Vroeg abi 'marhabaan ya sayidi' zei Hakeem beestje verlegen. Ik was nog steeds rood met tranen in me ogen ik weet niet waarom ik huil bijna nooit maar toch ergens was ik bang dat ik Hakeem nooit meer zou zien😳 'ji nie kunne wachta' zei Abi (hij komt uit Marokko en spreekt niet goed Nederlands) 'hoe bedoel je abi?' Vroeg ik en dat was het eerste wat uit mijn mond kwam. 'Hakeem Jou wou trouwa' zei abi teleurgesteld ' Trouwen!' Schreeuwde ik woedend "hoe waarom ze hebben het niet eens overlegd of iets" ik kijk Yemma met een blik aan dat haar pijn doet ik zie t gewoon. 'Sorry' zei Hakeem "is dat het enige wat hij kan zeggen?" 'Ji weg uit Har Leven!' Zei abi zo woedend. 'Waarom' vroeg Yemma het enige wat ze konden zeggen. 'G wag!' Riep abi boos Hakeem keek me aan met z'n mooie ogen maar ik zag er verdriet in 'dag Farah' zei Hakeem zachtjes en liep weg. 💔
~einde Flash back~
Ik zit nu in mijn kamer toen Younes mijn kamer binnen loopt. 'YOUNES' roep ik en spring op hem en omhels hem. 'Au' is het enige wat hij zegt. 'Omg sorry Gaat het' zeg ik bezorgd 'ja' zegt Younes "waarom doet hij zo bot?" 'Is er iets?' Vraag ik zachtjes 'Ja, moest je dat nou echt doen!' Schreeuwt hij boos ' wat bedoel je?' Vraag ik 'Hakeem moest je hem echt zoenen' zei hij weer normaal 'sorry' dat is het enige wat ik kan zeggen. hij zucht diep en gaat op mijn bed zitten. Ik loop zachtjes naar hem toe en ga ook op het bed zitten. 'Wie waren die mensen in restaurant?' Vraag ik om de stilte te verbreken. Hij kijkt me aan en zie meteen het verdriet in zijn ogen 'het spijt me zo op een dag ga ik je alle vertellen maar nu kan het gewoon niet' zegt Younes en er rolt een traan over zijn wang. Ik kan er niet tegen als iemand huilt dan ga ik ook gewoon huilen en ja hoor er rolt nu ook een traan over mijn wang. 'HAHAHAHA,kijk ze dan huilen hahahaha' zegt Mae huilend maar dan van het lachen 'hou je bek gewoon a kech, kan je niet gewoon normaal doen' Roept Younes boos ,ik heb hem nooit zo boos gezien. 'Sorry' zegt Mae en loopt na eigenlijk rent de kamer uit. 'Gaat het' vraag ik hij kijkt me aan maar zie geen emotie meer in z'n ogen en ja hoor hij loopt de kamer uit 'waar ga je naartoe we hadden een gesprek weet je nog' zeg ik 'pas op wat je zegt' zegt Younes maar hij kijkt me niet aan.
Ik lig huilend op mijn bed en Younes woorden herhaalde steeds door mijn hoofd "het spijt me zo op een dag ga ik je alle vertellen maar nu kan het gewoon niet" met die woorden val ik in slaap.
'EEYYY BOLLE OPSTAAAN JE HEBT SCHOOL' zegt Mae "Huh het is toch zaterdag 'HALLO' roept Mae en  gooit een kussen op me ik word boos en gooi het terug BAM recht in der face😂 'mijn make up kill' zegt Mae boos 'HAHAHHAAHAH ik doe het wel, OWNEEE ik heb school' zeg ik met een plagerige stem😏 'neee het is zaterdag alsje blieft doe mijn make up'  vraagt Mae 'oke' zeg ik droog en stap uit Mn bed. Beneden aan gekomen zie ik iedereen op de bank zitten en mijn moeder zit in de keuken ze is weer aan t bakken hoor🤤 'sabah alkhyr' zeg ik en ga naast mijn vader zitten en geef hem een kus op zijn hoofd. 'marhabaan al'amira' zegt mijn vader terwijl hij druk tv kijkt "het is vast een slecht idee om over gisteren te praten, maar trouwen dat kan hij me toch niet aan doen". 'FARAH' zegt Samir en rent op me af en springt op me en omhelst me en laat me niet los😻 'ga jij vandaag mee naar de kermis?' Vraagt Samir. 'Ja hoor' zeg ik zonder twijfels kermis is gewoon litt😂 'Kom mijn make up doen alsjeblieft' zegt Mae terwijl ze op haar knie zit te smeken raar kind🙄 na dat is de make up van Mae heb gedaan ben ik gaan douchen en me zelf aangekleed nu ben ik bezig met mijn make up. 'Bolle schiet op we willen nu weg' schreeuwt Mae 'Ik kom' schreeuw ik terug. Ik heb een zwartjurkje aan en mijn haar los lekker simpel (kijk boven mijn outfit) we zitten in de auto onder weg naar de kermis ik zit achter het stuur en Samir zit in zijn kinder stoeltje en Mae zit naast me vals mee te zingen met de radio die chick kan niet zingen jezus🙄  'we Zijn er' roept Samir blij 'kom ik maak je los' zegt Mae en maakt hem los ik pak mijn tasje en doe de auto op slot. met zijn drieën lopen we door de kermis ik heb een knuffel vast die Ik voor Samir heb gewonnen. 'Ik wil in die' roept Samir en wijst naar de bots auto's. Mae en Samir gaan samen en ik blijf bij de spullen. 'Hey' hoor ik en ik draai me om ik kijk recht in de ogen van

Hakeem😳 'hey' zeg ik terug 'hoe gaat het?' Vraagt hij met een bezorgde blik 'ja hoor alleen ja' zeg ik ik voel de tranen opkomen 'kom hier' zegt Hakeem en steekt zijn arme uit ik zet een stap naar voor en bast in huilen uit. We staan hier voor misschien wel 10 minuten