Zamansız

Part 2

Bir perşembe günü evimin etrafındaki güvenlik sensörlerinin verdiği uyarıyla uyandım. Bölgeme kim ne için gelirdi ki saatte. Hayretle baktım güvenlik kamerası görüntülerine. Kapımda bir İR (İnformative Robot) bekliyordu. Hiç vakit kaybetmeden açtım kapıyı. Yanında bir SS (Smart Screen) ve bir davet pulu vardı. Son Uygarlık'ın damgası vardı pulun üstünde. Bana uzattı getirdiklerini. Hiçbir şey söylemeden elindekileri aldım ve kapıyı kapattım. Son derece şaşırtıcıydı bu yaşadıklarım. Dünyada yaşayan birilerinin benden haberdar olması ve dahası bana bir mesaj göndermesi ve dahası bu kişilerin Son Uygarlık'tan olması son derece garipti.

 Son Uygarlık, yaklaşık 10 yıl önce kurulmuştu ve Islahı imkansız olan bu köhne dünyada yeni bir uygarlığın inşa edilmesinin mümkün olduğuna inanan ve bunun hayalini kuran insanlardan oluşan bir heyetti. Bu insanlar dünyadaki son insanların bir araya gelmesi gerektiğine ve insanlığı olumsuz yönde etkileyen her ne varsa imha edilmesi gerektiğine inanıyordu. Bunların başında silah teknolojisi vardı. Benim gibi hala aklını kaybetmeyen birçok insanın desteğini aldılar ilk yıllarda. Ama maalesef akılsızlar üstün geldi. Silahların çoğu onlardaydı. Ve onlar hala bunu bir üstünlük olarak görüyorlardı. Neticede silah teknolojisi yok edilemedi. Bilakis yok edilmeli diyenler yok edildi. O yıllardan sonra Son Uygarlık çalışmalarını gizli yapmaya başladı. Mutlu bir geleceğin inşası için her yolun mübah olduğunu savunmaya başlamıştı kalanlar. Akılsızlar tarafından katledilmek getirmişti onları bu reddeye. Ve yapılacak şey silahlardan önce akılsızları yok etmekti. Bana kalırsa gene en başa dönmüştük. Silah çaresizliktir sloganıyla yola çıkan bu insanlar neticede silaha çare gözüyle bakmaya başlamışlardı. İnsanlar yine çözümü insanların ölümünde bulmuştu. Hasılı insan oğlunun binlerce yıldır tekrarladığı bu senaryo en baştan sahneye konmaya başlamıştı.