ÖZLEDİM

ÖZÜR DİLERİM !

Ama bir dakika bir yumruk sesi geldi. Korkudan kapattığım gözlerimi açtığımda karşımda bir beden duruyordu. Hiç beklemeden boynuna sarıldım. Bitmek bilmeyen göz yaşlarım hala akmaya devam ediyordu. Kolumdan tutup beni bir eve getirdi. Nedense bir şey diyemedim. İhtiyacım vardı. Büyük bir eve geldik. Kapıyı çalınca kapıyı orta yaşlarda bir teyze açtı. Beni görünce şaşırdı ama hiç bekletmeden içeri aldı. İçeride tabu oynayan 7 erkek vardı. Yanımda ki ile 8 erkek vardı evde. Acaba kardeşler mi? Ah bir dakika onlar o ve arkadaşlarıydı. Gitmem lazım ama teyze koluma girdi ve onların oturduğu salona götürüp koltuğa oturttu ve yanıma oturdu. Ortam sessizleşti ve herkes soran bakışlar ile beni getiren kişiye ve bana bakıyordu. Sonunda o çocuk dayanamadı.
"Markete giderken bir ses duydum. Sesin geldiği yöne baktığımda ise içmiş beş kişinin bir kızı sıkıştırdığını gördüm. Kız yere yığılmış, hiçbir şey yapamıyordu. Koştum ve adamları dövdüm. Ardından kızı kaldırdım ve buraya getirdim. Olay bu. " bunu anlattıktan sonra o lafa atıldı." İyi misin ? " böyle  söyleyince başımı ondan tarafa kaldırdım ve başımı 'hayır' anlamında salladım. Endişesi arttı. Yanımda oturan teyze bana sıkıca sarıldı." Artık sende benim kızım oldun. Lütfen bize her şeyi anlat. Artık yalnız değilsin. Sana yardım etmek isteriz. "gerçekten çok iyi biri." Biz annemgille Kore'ye taşınalı 18 yıl oldu. Bundan 8 sene önce babam hayata gözlerini yumdu. 2 sene sonra bana 'Seni hiçbir zaman bırakmayacağım. Her zaman yanında olacağım.' diyen kişi de beni bıraktı. O günden sonra içime kapandım. Annem benim için her şeyi yaptı. Geceleri yanıma gelip saçımı okşarken ağladığını hissediyordum. O gideli 6 sene olmuştu. Artık umudu kesmiştim. Nefret ediyorum ondan. Ama hala çok seviyorum. Yaklaşık 6 gün önce annem evde çıkan bir yangında öldü. Cenazesini Türkiye'ye göndermek zorunda kaldım. Şu an istesem de onun mezarına sarılamam. O günden sonra daha kötü oldum. Aslında üniversiteyi birincilikle bitirdim ama mutlu değilim. Zaten mutlu olmayı da hak edecek en son kişiyim. "dedim bu sefer hepsi çok duygulandı. Özellikle de o. Teyze bana sarıldı. Benim için yatacak yer hazırlamaya gitti. Beni kurtaranın adı Jackson'mış. Hiç kimse konuşmadı. Sessizliği bozan O'ydu."Ben... Ben çok özür dilerim. Lütfen affet beni."  buna karşı içim biraz acıdı ama artık o benim gözümde daha farklı. Ne kadar çok sevsem de o kadar çok nefret ediyorum. "Seni affetmem için hayatımda önemli bir yerde olman lazım. Ne kadar sevsem de senden nefret ediyorum. Benim bu halde olmamın sebebi sensin. Benden seni affetmemi bekleme.!" dedim. Araya RM girdi. Gruptaki herkesin ismini biliyorum.
RM "Siz birbirinizi nerden tanıyorsunuz? Bundan neden bizim haberimiz yok.?" O "Benim size ilk günden beri anlattığım kişi şimdi karşınızda işte. Benim yüzümden bu hale geldi."  Ben "Evet! Senin yüzünden.!" dediğim şey ile kapıya yöneldi. Tam çıkacakken kolunu tuttum ve "Özür dilerim. Seni bulmuşken gitmeni istemiyorum. Senden ne kadar nefret etsemde sana ilk günden daha çok aşığım. Lütfen gitme. Lütfen." bunları söylerken bana sarıldı. Tüm gözlerin bizde olduğunu hissettim. Hiçbirini umursamadık. Teyzenin bizi izlediğinde ağladığını anladım. Sarılmamız bitmişti. Teyze koluma girdi. Önce banyoya götürüp beni dışarda bekledi. Elimi yüzümü yıkadım. Ardından bana kalacağım odayı gösterdi. Bana sarıldı ve elime birkaç kıyafet verdi. Üzerimi odada ki banyoda değiştirip. Yatağa uzandım. Uyumaya başladım. Yaklaşık 1.5 saat sonra odanın kapısı açıldı. Bi anda gözlerim yavaşça açıldı. İçeri dolan koku huzur verdi. Bende gözlerimi kapattım. Yatağın yanına bir sandalye geldi ve yüzümü incelemeye başladı. Bende bu sırada tekrar uyudum.
O'NUN AĞZINDAN
Pınar'ın söyledikleri kalbime saplandı. O uyumaya gittikten birkaç saat sonra odaya gittim. Sandalyeyi yatağın yanına çekip özlediğim yüzünü incelemeye başladım. Çok kötü haldeydi. Ama hala güzel kokuyor. Özlemiştim ve daha şimdi bunu farkettim bunu. Çok büyük hata yapmıştım. Çok ağlamış belli. Onu hala çok seviyorum. Uykum geldi ve Pınar'ın yanına uzandım. Ne kadar sakıncalı olsa da sarıldım ve o çok özlediğim kokusunu içime çektim. Ya kendine zarar verseydi? Ya intihar etseydi? Ne yapardım ben? Ve sonunda uykuya daldım.

624 kelimelik bir bölüm. Umarım beğenmişsinizdir. Hatalarım varsa söyleyin. Kendinize dikkat edin!