kimsesizliğimin doruk noktalarında bir gün. Hava sıcak , güneşli . Hatta bana göre fazla neşeli . dışarıda piknik yapan neşeli aileler . Küçük çocuklar ve bi telaş peşinde kosan aileleri. Bende biraz uzağa bir masaya oturuverdim. Bilmiyorlardı ama her seferinde gözüme sokuyorlardı. Tanrım dedim . Ve kendi kendime sordum . Ben ne yaptım ? Küçükken en sevdiğim şeydi annemle top oynamak . Aksam olsun isterse cikar oynardı benimle. Simdi ne mi oldu o oyunlara ? hiçbiri kalmadı çünkü artık o melek gibi annem yanımda değil. Belki oralarda bi yerlerde beni izliyor fakat artık benimle değil meleklerle oynuyor gülüşlerinde cennet saklı olan güzel kadın.
