SARP 'TAN
Müdürün odasından çıktıktan sonra Doğa'nın sinir krizi geçirmesini izleyerek gülmeye başladım. Kafa attığı yer hala çok acıyordu. Burnumun kanamasının durduğunj tahmin ederek burnumdaki pamukları çıkardım. Böyle bir kız olamaz diye düşünerek Doğa ile biraz dalha geçtim. "Ulan sen ne biçim kızsın. Resmen kafamın ortasinda delik açtın." Doğa bana döndü ve baya komik bir şekilde "Son no boçom kozson. Kafan kopsun inşallah." Bu kız neden böyleydi. Bununla başım belada. Birden pat pat sesler gelmeye başladı. Kafamı sesin geldiği yöne doğru çevirdim. Bir çocuk bize doğru koşuyordu. Doğa'nın olduğu yöne doğru koştuğunu ve ona çarpacağını fark ettim. Tam Doğa'yı çekicekimki çok geç kalmıştım. Çocuk hızla Doğa'ya çarptı ve arkasına bakmadan koşmaya devam etti. Doğa'nın yere düştüğünü görünce çocuğun arkasından koşup yüzüne doğru sağlam bir yumruk attım ve Doğa'nın yanına koştum. Gözleri kapanmıştı. Bir anda basının yanından bir şey geldiğini gördüm. Lanet olsun başı kanıyordu. Hemen kucağıma alıp müdürün odasına girdim. Bir ambulans çağırmasını söyledim. Beyaz okul formam kan olmuştu. Ve Doğa hala uyanmamıştı. Yaklaşık bir 3-4 dakika sonra ambulans sesleri duyuldu. Hızlıca merdivenleri inmeye başladım. Doğa hala uyanmamıştı. 2 kat indikten sonra ellerinde sedye benzeri birşey ile merdivenleri çıkan ambulans görevlilerini gördüm. Hemen Doğa'yî sedyeye yatırdım ve aşağıya inmeye başladık. Ambulansa bindiğimizde görevli Doğa'nın tansiyonunu ölçtü. Daha sonrasında ağzına birşey taktı ve makinalarla bir şeyler yapmaya başladı. Hastaneye vardığımızda girişte doktorve birkaç hemşire bizi bekliyordu. Koşarak içeri girdik. Doktorlar ve hemşireler Doğa'yı bir odaya aldılar ve benim girmeme izin vermediler. Yaklaşık 1 saat sonra doktor odadan çıktı. Hemen ayağa kalkıp durumunu sordum. "Doktor bey durumu nasıl?" Doktor sakin bir şekilde "Korkulacak bir şey yok. Durumu şu anda iyi. Sanırım başını bir yere çarpmış. Ama baya sert çarpmış. Bir iki tane dikiş attık. Şu anda uyuyor. Uyanınca onu görebilirsiniz. Geçmiş olsun. İyi günler." Nasıl iyi olucaksa bu gün anlamadım. Cebimden telefonumla kulaklığımı çıkarttım. Rafet El Roman'dan Yanımda Kal şarkısını açtım ve gözlerimi kapattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜĞÜM
Teen FictionBu hikayedeki karakterleri anlamak biraz zor. Dışarıdan bakıldığında kötü, sinir ve egolu görünürler çünkü derinden bakmayıp, göremiyorsunuz.