=hikaye frisk in ağzindandir iyi okumalar=
Görüşüm yarım bulanık olduğu için vede görme problemim olduğu için ailemde hep dışlanmış vede dövülmüştüm bide bu yetmezmiş gibi diğer çocuklar tarafından dışlanıp hor görülüyordum.
Yorgun ve göz arda edilen bir günün daha sonuna gelmiştim yorgun bir biçimde odama çıkıp sıcacık yatağımın içine girip güzel bir uyku çekicektim ....yarından habersiz...
=Sabah=
Sabah olduğunda odanın kapısının açılıp benim yataktan sertçe itilip düşmemle uyandim..gözlerimi aralayıp baktığında kızgın annemle karşı karşıyaydım.
"Seni işe yaramaz bıraksam herhalde akşama kadar uyursun dimi!? kal hemen ve kuyudan şu çek!!!!!"
Diyip kızgınca odadan çıktı annem..
Bende bunun üzerine yerden kalkıp dolabıma gittim ve elime gelen ilk mavi renkli pembe çizgili vede koyu mavi renkteki şortu giyip aşağıya indiğim gibi annem elime kovayı tutuşturdu ve dedi ki "kuyudan şu çek ve gel"bende bunun üzerine evet anlamında kafamı sallayıp siyah ayakkabılarımi giymeye kapının oraya gittim tabi şansıma annemlerin konuşma sesleri duyuluyordu.
"Ne kadar ise yaramaz bi kız"bunun üzerine ablam da "kardeşim olduğuna iğreniyorum"
Babam ise "keşke onu evlatlık verseydik"demişti.....kovayı aldığım gibi evden çıkıp dışarı fırladım ve kuyunun oraya doğru koştum.kuyuya geldiğimde ağlamamak için kendimi zar zor tutuyordum gözlerimden az da olsa yaş iniyordu bunun farkındaydım ginede kovayı kuyunun ipine bağladım vede sarkıttım kova kuyunun dibine indiğinde su dolu bir vaziyette yukarı çıktı ve bende ipi çözüp kovayla beraber eve doğru gidiyordum eve yaklaştığımda bir kaç çocuk top oynuyor ve eğleniyorlardi benimde içimde onlarla oynamak için bir hasret yanıp tutuşuyordu bu hisse yenik düşüp, kovayı bir kenara bıraktığım gibi yanlarına koştum ve "sizinle oynıyabilirmiyim"diye sordum sonra bir çocuk ise şöyle cevap verdi "senin gibiler bizle oynayamaz,istenmeyen kız"bir diğeri ise şu söylentiyi duydun mu?"
Başkası ise "mr ebot dağına giden her kim ise dünyadan kovulur"diğer çocuk
"Oraya giden söylentiye göre bir daha geri dönemez "öteki çocuk "bence sende atlamalısın istenmeyen kız nede olsa seni kimse önemsemez "bunun üzerine gözlerim sulanmıştı niye beni kimse kimse umursamıyorduki neden!!!!??? Ağlamaya başlamıştım diğer çocuklar ağlamama aldırış etmeyip gülmeye başlamışlardı içimde bir his oluştu ve daha çok ağlamaya devam ediyordum .Bunun üzerine bir çocuk "ağlayan bebeklere napılır bilen varmı?"diyip gülmeye daha çok devam etti.ağlamam bir şekilde dindi tabi diğer çocuklar hala gülüyorlardı gülünmek ve alay edilmekten bıkmıştım burda hala niye duruyordumki?!nede olsa önemseyen bir kişi bile yoktu!koşmaya başlamıştım mr ebot dağına doğru. Bir kaç saat boyunca ebot dağına tırmandım ve artık en tepesindeydim!bayağıda yüksekti hemde bayağı bir deliğe doğru gittim ve hiç tereddüt etmeden atladım.....
Ve evet hikaye şimdilik bitti ilk devamı gelicekkk!!! hikayemdi!!! umarım begenirsiniz!
Yoosung~☆
