Chapter 1.5

56 2 1
                                    

Jaimee’s POV

Ate, tulungan mo si kuya sa kanyang kwarto, binuksan ko na nga pala ung Master’s Bedroom. Hindi pa niya masyadong kaya, kaya tulungan mo naman magbuhat.

“Uhm, thanks a lot.”- Yuuji, sabay sara ng pinto ng kwarto.

*Ate, kilig to da max…*

Ate, ano gusto mo kainin? Gusto mo ba ng hotdog o itlog na lang?

“Itlog na lang sakin, kay kuya na lang yung hotdog, damihan mo para sakanya.”- si ate na kumikinang ang mata…

.

.

.

.

.

Ateeeeeee!!! Tawagin mo na siya, kakain na…

“Oh, geez, I’m very hungry! Thanks for the food!”-Yuuji (OwO)

“Ah, Jaimee, by the way, I hope you don’t mind but can you teach me to speak in tagalog? Because every time I hear you speak in tagalong, all I can do is to be amazed. Please can you teach me? Please?”-Yuuji

“Ok, ok, finish eating first then we’ll proceed.”- ako habang tinusok ko ng tinidor ung ulam ni ate. (^.^)V

“Ok, let’s start”- ako.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

*after a few weeks, Yuuji learned basic Filipino*

.

.

.

.

.

.

“Jaimee, san punta nyo ngayon?”- si Japan boy

Sa eskwela lang, papaenroll kami, sama ka?- ako habang papunta na sa pinto.

“Sige, sige, gusto ko na rin mag-aral, ilang araw na lang, pasukan na. Yes!!!”-Japan boy

“Parang bata,”- ako   -.-

.

.

.

.

.

.

.

.

Japan Boy’s POV

“Wow, ang ganda dito, uy Jaimee, anung tawag dun? Sarangola ba? E ayun? Ano yun?- ako habang nakaturo sa langit.

“Wag ka ngang ganyan, para kang bata, tignan mo tuloy pinagtititnginan tayo ng mga tao, kakahiya!!! >.<”-Jaimee

“Aba,,, e sa ngayon lang ako nakakita niyan, samin kasi, mga isdang lumilipad e, hahaha.”-ako na parang nahihiya na rin

“Jaimee, pabayaan na lang natin… lumayo-layo tayo ng konti dyan, baka pagkamalan tayong mga kasamahan niyan!”-Mimi

“Ate, kung bang iiwan natin yan sa parke, makakauwi pa ba yan?”- Jaimee

YAKUZA FILES: My Amnesia Heart (on hold)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon