Pam bana güveniyordu ve artık o gitmiş olsada bunu başaracağım.
Yavaşça, kökleriyle toprağa sıkı sıkıya tutunmuş eski ağacından kalktım . Bunca kötülüğün içinde kendimi biraz olsun huzurlu hissettiğim yerden sessizce uzaklaşıyordum.
Tepeden , kasabaya doğru baktım . O iğrenç yer midemi bulandırıyordu. Fades klanının çoğunu iblisin eşleri ve kızları oluşturuyordu. Klanın çoğu "gölgelerdi". Onlar güneşin kavurucu sıcağında buldukları bir gölgede veya gecenin zifiri karanlığındayken büyülerini güçlendirecek insanları avlıyorlardı. İnsan korkusu onların besin kaynağıydı. Varlığını böyle sürdüren mahluklarla yaşamak beni tiksindiriyordu.
O kasabaya gitmek istemiyordum. En azından birkaç gün dayanmalıydım . İyi bir plan kurana kadar dayanmalıydım ...
Yavaşça tepeden aşağı inip kasabanın girişine geldim , sanırım öğle vaktini biraz geçiyor olmalıydı. Yıkık dökük barakaların yanından geçtim. Kasaba bugün sessiz görünüyordu . Akşam değişimini tamamlayacak Grimm için hazırlık yapıyorlardır. Kulübeme girip, biraz oturdum. Nasıl bir plan yapabilirdim, buradan kaçmam için yeterli olucak mıydı ? Bu düşüncelerde kendimi kaybetmişken kulübenin kapısı açıldı. Gelen büyük siyah gözleriyle değişimini tamamlamak üzere olan Grimm di . Uzun boyu ve geniş omuzlarıyla Grimm bu değişime her zaman hazırmış gibi duruyordu. Parlak sarı saçları, şuan siyah ama daha düne kadar mavi gözleri ve gülüşüyle etkileyici olan Grimm şimdi ürkütücü görünüyordu. Her zaman ondan biraz etkilenmiştim. Çünkü o bu klanda iyi olmaya çabalayan nadir kişilerdendi . Fakat o da yenilgiyi kabullenmisti işte ...
-Every ? dedi soru sorarcasına .
-Ah Grimm , nasıl hissediyorsun dedim.
-Sanırım alışıyorum Every artık eskisi kadar kötü gelmiyor. Gece ava çıktığımızda insanların kokusunu çok net alabildim ve bu beni çok fazla heyecanladırdı.
Bu sözleri Grimm'den duymayı beklemiyordum. Büyük bir hayal kırıklığına uğradım .
-Sen... nasıl ? Yani bunu bu kadar çabuk kabullendin mi ?
Sadece soğuk ve kısa bir cevap verdi.
-Evet. Daha sonra ikimizde sustuk.Sessizliği bozan Grimm oldu.
-Every bak ben , hep bu değişimden korktum ama şimdi o kadar kötü gelmiyor ve hatta beni heyecanlandırıyor . Belki sende buna alışabilir ve kabullene...
-Sakın diye bağırdım. Sakın bana bunu söyleme gitmeni istiyorum Grimm senin daha güçlü olduğunu düşünmüştüm ve yanılmışım . Ben ,senin Pam gibi son ana kadar savaşacağını sanmıştım . Lütfen git şimdi.
Grimm de farklı bir şey görüyordum bir anlık dahi olsa gözleri eski haline dönmüstü.
-Eve bak seni üzmek istemezdim. Sadece belki rahatlarsın ve kabullenirsin diye düşünmüştüm.
-Sus Grimm !
-Peki Eve umarım sen hep böyle kalırsın dedi ve kulübeden çıktı. Kendimi o an çok kötü hissediyordum . Grimm'e ne olmuştu böyle korkunç haldeydi . Burayı biran önce terk etmeliydim . Ama nasıl ?
