Dağlarda yaşayan adamın biri bir gün yine herzamanki gibi kuyuya gider ve iki kovasını da su ile doldurur , evine yürümeye başlar . Kovalardan biri sorunsuz gayet kullanışlıydı diğer kovanın ise belirli yerlerinde küçük çatlaklar vardır .
Adam kovayı taşır iken sağlam kova ;
-Seni aptal yolda ilerlerken suyun yarısından fazlasını döküyorsun çok az miktarda suyu eve taşıyabiliyorsun !
Der , çatlak kova yine çatlaklarına bakar ve üzülür . Her gün bu çatlakları görmezden gelmeye çalışsa da sağlam kovaya alay konusu olur .
O gün eve döndüklerinde çatlak kova adama yalvararak;
-Ne olur beni tamir et , yalvarırım !..
Deyince adam kovaya ;
-Her gün senin sayende bu koca yeşilliğin bir kısmını sulayıp orada harika çiçekleri senin sayende yetiştirdiğimin farkına varamaman ne kadar üzücü ..
Dediğinde kova anlamış , kusurları onu daha güzel kılıyormuş .
