Maine's POV
After 3 years....
Tatlong taon na ang nakalipas, malaki na si Nicochin, 6 years old na siya, at nag aaral na rin siya sa Mendoza University, at kami ni Alden? Masaya, sobrang saya na namin, alam na ni Nicochin na si Alden ang ama niya kaya tuwang tuwa siya. Kaming magkakaibigan? Magkakaibigan pa din. Si Max? Wala akong pake don. Pero meron kaming problema ngayon.
Lahat ng kompanya ng mga kaibigan ko nalugi, kaya andito silang lahat sa pilipinas.
Family Mendoza
Family Faulkerson
Family Bernardo
Family Forteza
Family Paras
Family Halili
Family Chan
Family Ching
Family Martin
Lahat yan nalugi ang mga negosyo.
May kutob na talaga ako na iisang tao lang ang may gawa nito!
Kailangan ko si Tita Sheryl
Pero bago ko siya tawagan kailangan ko muna asikasuhin ang mag ama ko, dahil may pasok sila at rest day ko ngayon
"Mommy aalis na kami ni Nicochin"
"Mag ingat kayo Daddy, Nicochin kiss mo muna ako"
"Eh ako Mommy wala bang kiss?"
Hayyy Alden talaga
Kaya ki-niss ko na rin siya
"Babye ingat"
At umalis na sila...
Eto na tatawagan ko na si Tita Sheryl
Calling Tita Sheryl
"Hello Maine"
"Hi po Tita Sheryl. Pwede po ba tayong mag kita sa Starbucks?"
"Sure ngayon na ba?"
"Opo"
"Oh sige pupunta na ako"
End call
Agad naman akong nagbihis..
~~~~~~~~
"Maine"
"Tita Sheryl upo po kayo"
"Bakit mo nga pala ako pinapunta dito?"
