The Guitarist and the Pianist

Chapter 6 - makinig kay daddy :)

jessie's POV

hay nako!!!! ang panget ng araw ko ngayon!hindi na sana ako nakipag away sa ungas na yon!! nanganganib tuloy na matanggal ako sa scholarship at yun ang hinding hindi pwedeng mangyari.pinag hirapan ko kayang makapasok sa napaka gandang school para mas madaling makapasok sa magandang university pag graduate ko ng high school at para hindi na ako bumalik sa dati kong school na palagi akong minamaliit at binubully..

private school din yun at scholar din ako dun..

pero ndi kagaya sa school ko ngayon na Smith Academy na napaka hirap mag apply ng scholar ship..doon madali lang basta't may utak ka..pero sa Smith Academy kailangan talaga di lang utakan..dapat hanep ka sa talent kaya nga kami lang ni carlski ang scholar sa music society..

madami namang scholar pero ,ung ibang scholar sa office works.. basta ayoko bumalik sa dati kong school.mga normal na buhay lang naman ang nag aaral dun, di naman kayamanan, pero mga mapag mataas ang mga andun.. sarili kong friends dun e minamaliit ako.. ah basta nevermind. maganda ang career ko sa school ko ngayon kaya ayokong masira yun ng dahil lang sawalang kwentang tao!!tss tsaka para to samin ng tatay ko.

pag naging succesful na ko, di na kailangang magtrabaho ni tatay at magbubuhay mayaman na sya, kaming dalawa lang ang mag kasama sa buhay at wala kaming natitirangibang kamag anak dito.. ewan ..siguro sa malayo. kailangan ko ng magpakabait para di ako matanggal..

"oh anak!? ang aga mo atang umuwi?hindi kaba nag praktis ngayon?"

at ayan na pala si tatay.. -.- hindi ko nalang sasabihin sa kanya ang nangyari kanina para hindi nasya mag alala

" ah opo tay.. nextweek pa naman ako mag peperform eh :)"

"ah ganun ba?:) alam mo anak.. ang saya ko "

" bakit tay?"

"kase.. nakikita kong unti unti mong natutupad ung mga pangarap mo.. nakaalis kana sa dati moing school na kung saan palagi ka lang tinatapak tapakan.. ngayon nasa Smith Academy kana na isang napaka gandang school at hindi ka lang basta scholar.. popular ka pa.. biruin mo un.. nakakapag aral ka sa high class na school ng walang binabayaran.. proud na proud ako sayo anak ^________________^"

T.T proud na proud sakin si tatay kaya hindi talaga ako dapat matanggal !! >.<

"a-ah! salamat tay!pangako! pagbubutihin ko pa po para hindi ako matanggal sa scholarship"

"ha? bakit ka naman matatanggal?ikaw pa anak? nako hindi ka matatanggal dun..malaking kawalan ka sa kanila nuh!"

"a-ah! oo nga tay..sinu sila para tanggalin ako.hhehe" with fake smile

"anak ko yan! ^__^ oh.. binilhan kita ng paborito mo"

"wow..cookies..kanina pa nga ako nag ce crave dito eh" sabay abot sa cookies

"ganun ba? basta anak ha? pagbutihin mo lang ang pag aaral mo para makamit mo lahat ng pinapangarap mo. kase alam mo naman jessie, di kita kayang pag aralin kase di sapat ung kinikita ko, pasensya kana anak ha?

"ah opo naman tay..para sa inyo naman po to noh.. wag kayong mag alala naiintndihan ko kayo tsaka.. ako pa tay?! astig ako no! mana sayo ^__^"

"haha!! ikaw talaga"

" ay tay may tanong po pala ako"

"ano yun anak?"

" kung patay na talaga ang nanay, bakit ni minsan hindi natin dinalaw yung puntod nya?"

"bakit ba ngayon mo naiisip na itanong yan?"

" eh tay.. nakaka pag taka lang kase.. "

"ah eh.. anak itulog mo nalang yan"