Prologue.
We have different paths. But why is that two different paths cross each other over and over again. Never mind na kadramahan. Well, kasama ko kaibigan ko tuma takbo kami ngayon ng 10 km. Limang kilometro nanga ang natakbo namin e. Nang walang pahinga. "Pagod na ako... suko na ako" sinabi ng kasama ko na hingal na hingal na.
"Uy! Alam mo pag pagod kana, mag pahinga kalang wag kang susuko agad. Alam mo kas--"
Oppsss! Tama na tatakbo na ako. Alam kona ang sasabihin mo. Mag sesermon kananaman sa pag kaka parehas ng love at life.
Melyones na beses kuna yang narinig sayo."
Iniwan na ako ng kasama ko. Bakit ba palagi nalang akong iniiwan. Char lang, mukhang gusto kung mag litanya sa pagiisip. Lets start.
Have you ever fallin in love? If yes then I have some advice. If you're tired just take a rest but never quit. Quiting is just only for pathetic people.
Pero what if takot kana uling masaktan? Would you still want to fall inlove?
-Dumating ang panahon na pinasok nya uli ang buhay ko.
Ang buhay na madilim.
Dahil dati nya naitong pinasok.
At unti unting pinatay ang mga ilaw dito.
