Yorganın bilmem kaçıncı kez üzerimden çekilmesiyle aralıyorum gözlerimi. Derin bir nefes alıyorum, kokun doluyor ciğerlerime. Tekrar derin bir nefes çekiyorum içime. Tekrar, tekrar ve tekrar. Daha çok sen olayım, daha çok seni çekeyim istiyorum içime.
Sonradan gelen üşüme hissiyle farkediyorum, çekmişsin yorganı yine kendine farketmeden. Hafifçe yorganı çekip örtüyorum üzerimi, görünce yine kendine kızma diye.
Dönüyorum soluma, gülümseyen yüzünü görüyorum. Kelebekler uçuşuyor yine içimde.
Saçların uzamış sevgilim, hani uzatıyordun ya ben seviyorum diye. Başlamışlar gözlerine düşmeye.
Uzatıyorum elimi, yavaşça çekiyorum onları gözünden. Sonra yanağına kaydırıyorum elimi, okşuyorum hafifçe. Elimi tutup dudaklarına kaydırıyorsun, öpüyorsun bir sürü.
Yaklaşıyorum biraz sana. Beline sarıyorum kollarımı. Birden kaşlarımı çatıyorsun,
'Yine mi aldım yorganı? Üşüdün mü?'
Gülümsüyorum.. Ne güzel adamsın sen.
Kafamı iki yana sallayıp boynuna sığınıyorum.
Söylesene sevgilim, aşkınla yanıp tutuşurken, üşür müyüm hiç?
