Won or lost

Hoofdstuk 4

Amy
'Diego, wat doe jij hier nou?' zei ik verbaasd toen ik Diego in de deuropening zag staan. 'Ik vond het zielig dat je hier helemaal alleen zat.' zei hij. Ik glimlachte naar hem. 'Je hoeft echt niet aan mij te denken, je moet naar dat feestje gaan en gewoon lol hebben.' zei ik, terwijl ik stiekem hoopte dat hij alsnog zou blijven. 'Nee, dan lijkt het net of we je vergeten. Dat wil ik niet. En bovendien moet je elke twee uur wakker gemaakt worden, dus ik kwam je even wakker maken.' 'Was niet nodig, ik kan niet slapen.' zei ik. Diego zuchtte. 'Dat is kut.' zei hij, waarna ik knikte. De deur van onze buren ging open en een wat oudere vrouw kwam naar buiten in haar pyjama. '¿Te gustaría ser más suave? Intento dormir.' zei de vrouw op een beetje een droevige toon. 'Lo siento, voy a entrar, ya no te molestará más.' zei Diego. 'Gracias.' zei de vrouw. Ze liep weer naar binnen en deed de deur dicht. 'Is het goed als ik binnen kom?' vroeg Diego, waarna ik opzij stapte en hem binnen liet. Ik deed de deur dicht, en ging op bed zitten. Ik zette mijn nachtlampje aan en keek op naar Diego, die nog naast me stond. 'Kom zitten.' zei ik. Diego nam naast me plaats en glimlachte naar me. 'Hoe kun jij zo goed Spaans?' vroeg ik hem. 'Ik heb het op school gehad, en mijn vader is deels Spaans. Hij heeft me tweetalig opgebracht, mijn moeder stierf vlak na mijn geboorte. Ze had anorexia en de bevalling was te veel voor haar.' zuchtte Diego. 'Vandaar ook je naam.' zei ik. Diego grinnikte en knikte. 'Heb je eigenlijk gedronken?' vroeg ik. 'Nee, ik drink niet.' zei Diego. 'Wow, dat vind ik heel knap. Ik zou echt niet kunnen feesten zonder drank.' lachte ik. 'Kan ik ook niet.' grinnikte Diego. 'Daarom ben ik hier nu bij jou.' Ik glimlachte door zijn opmerking. 'Maar wat je vanmiddag zei, over dat je zwaar was. Je bent echt niet zwaar.' mompelde Diego. 'Oh, ja, nee... ik vind mezelf nogal zwaar, maar niemand anders vind dat.' grinnikte ik ongemakkelijk. 'Je bent ook niet zwaar. Ik hoop dat je dat een keer gaat geloven, want ik wil niet dat je eindigt zoals mijn moeder.' 'Dat gebeurt echt niet, ik krijg geen anorexia.'
We kletsten tot heel laat door, tot het op een gegeven moment half drie was. We begonnen een beetje in een flirtende stemming te komen, en voor ik het wist zaten zijn lippen op de mijne. Ze waren zacht, en bewogen soepel over de mijne heen. Zijn tong in mijn mond, mijn tong in zijn mond. Zonder los te laten duwde Diego me op mijn rug, zodat hij boven mij hing. Hij trok mijn pyjamashirt uit, en ik trok zijn shirt uit. We draaiden ons om, zodat ik boven op hem lag en hij onder lag. Ik pakte zijn gezicht vast en voelde hoe hij mijn middel vastpakte. Ik had alleen maar een soort slaap-beha aan, dus hij had zijn blote handen op mijn blote zij.
Ik liet heel even los om op adem te komen, maar merkte dat het zwart voor mijn ogen werd. Ik rolde van Diego af en voelde hoe hij me een kus op mijn voorhoofd gaf. 'Sorry.' mompelde ik fronsend van de pijn. 'Het geeft niks, die hersenschudding is ook niet makkelijk.' fluisterde Diego. Ik schudde mijn hoofd. Ik voelde mezelf moe worden en sloot mijn ogen. Ik drukte me tegen Diego aan. Ik streelde zijn sixpack, maar viel na een aantal seconden al in slaap.

Lilly
Ik liep de lift uit en wankelde richting mijn kamer. Zodra ik onze kamer had gevonden pakte ik de pas en opende ik de deur. Ik gooide hem achter me dicht en zette het licht aan. 'Amy, je moet even wakker worden voor je hersenschudding.' riep ik, misschien iets te hard. Ik zag iemand omhoog schieten, maar het was niet Amy. Het was Diego. 'Diego?! Wat-' 'Fuck. Hou je hierover stil.' mompelde Diego. Hij sprong uit bed en trok zijn shirt aan. Hij snelde langs me af, deed de deur open en rende de kamer uit. Ik deed de deur snel dicht en deed het licht uit. Ik liep voorzichtig naar de deur van de woonkamer en deed hem open. Ik liep door de deur en deed hem gelijk weer dicht. Ik liep naar mijn kamer en ging op bed liggen. Hadden die twee seks gehad?
Ik werd wakker met bonkende koppijn. Ik trok de deken van me af en stond op. Ik liep de woonkamer in en pakte een glas water. Ik zocht in ons medicijnen-koffertje naar de paracetamollen, en toen ik die gevonden had loste ik er twee op in water. Ik dronk het in een teug op, en liep daarna naar de bank. Ik ging zitten en zette de televisie aan, maar veel nut had het niet. Alles was Spaans.
'Hey Lilly.' mompelde Noa met een brakke stem. 'Hoi Noa.' zei ik, en ik schrok van mijn schorre stem. Noa pakte net als mij gelijk twee paracetamollen en loste die op in een glas. Ze dronk het op en ook zij plofte naast me neer op de bank. 'Herinner jij je iets van gisteren?' vroeg ik aan Noa. 'Alleen dat ik met volgens mij Gijs heb gezoend, verder niks.' antwoordde ze. 'Wie is Gijs ook alweer?' vroeg ik. 'Gijs is die jongen met groene ogen en bruin haar, hij heeft aardig wat spieren.' zei Noa. 'Oh hij, ik heb ook met hem gezoend, herinner ik me ineens.' mompelde ik. 'Wat een player.' lachte Noa. 'Wat herinner jij je nog?' vroeg ze. 'Van dat zoenen met Gijs, en ik heb ook met Pablo gezoend volgens mij.' grinnikte ik. 'Verder niks?' vroeg Noa. 'Nou ja ik heb wel nog iets.' mompelde ik. 'Wat is het? Heb je geneukt?! Vandaar dat je zo vroeg weg was! Met wie?!' zei Noa enthousiast. 'Nee, niet ik.' 'Huh, wie dan?' 'Ik mag het niet zeggen.' 'Je kunt me alles zeggen, ik zal nooit iets door zeggen, dat weet je.' 'Oké. Ik kwam gisteren hier aan en zag Diego in Amy haar bed liggen. Ik wilde Amy wakker maken voor haar hersenschudding, maar maakte per ongeluk Diego wakker. Hij sprong op, trok zijn shirt aan en rende weg.'