Denizden
Kadere baktığımda yerde yatıyordu .
" Kader.............. Kader "
" Herşey benim yüzümden Allah kahretsin
Herkes kadere doğru giderken ben dizlerinin üstüne düşüp ağlamaya başladım . O sırada omzuna bir el geldi . Yüzüne bakmaya cesaret edemedim . O sırada konuşmaya başlar
X : keşke dinleseydin belki bu kadar üzülmezdin
Bana bunları söyleyen kişiyi merak ettim ve arkama dönmeye karar verdim karşımda duran kişi ile çok şaşırmıştım
X : Deniz .......... Deniz
Gözlerimi açtığımda herkes etrafimdaydi bayilmistim
Bir anda onu aramaya başladım ama yoktu o bir hayaldi
" Kaderin yanına gittiniz mi "
Meral : gidemedik
" Neden "
Eylül : aşağıya inmek yasakmış . Ama merak etme oradaki görevliye söyledik bakacaklarmış
1 saat sonra
Görevlilerden birisi yanımıza geldi
G. : Söylediğiniz kişi şuanda ameliyatta
Görevlinin son sözünden sonra ameliyathanenin oraya gittik ve beklemeye başladık aradan saatler geçmişti ama yinede kimse çıkmamıştı
Sabah olduğunda uyandığımda gözüm ameliyathaneyi almıştı dışarı çıkmışlardı diye merak etmiştim o sırada ameliyathaneden çıkmışlardı herkesi uyandırıp kaderin durumunu soracaktım
Deniz : doktor bey hastamızın durumu nasıl
Doktor : basınız sağ olsun
Deniz : hayııır ölmedi yalan söylüyorsunuz
Eylül : deniz sakin ol bak bizde perişan olduk ama elimizden bir şey gelmez hadi gidelim
Doktor : hastayı morg'a götürüyoruz son bir kez bakmak ister misiniz
Ali : deniz bakmak istiyor musun ?
Deniz : sonra baksam şuan bakmak istemiyorum
Songül : hadi o zaman sakinleşmek için kafeye gidelim daha sonra bakarız
Herkes kafeye inip sakinlesmeye çalışıyordu ama olmuyordu deniz bekledikçe kötü oluyordu
Deniz bir anda etrafa vurmaya başladı Ali ve Güney onu tutmaya çalışırken diğerleri onu sakinleştirmeye çalışıyordu deniz bir süre sonra sakinleşip oturur
Deniz : yapamıyorum , dayanamıyorum onsuz hayat olmuyor . Ben gidiyorum
Songül : nereye gidiyorsun
Deniz : kaderi son bir kez görüp onunla konuşmak istiyorum
Songül : biz
Songül sözünü keserek Ali konuşmaya başlar
Ali : bırakın tek başına kalsın rahatlasın biraz
Songül : bizimde kardeşimiz öldü ama biz onun gibi her yeri dağıtıp kırmıyoruz eğer onu yalnız bırakırsak bu sefer kendisine zarar verecek
Ali : deniz kendisine zarar verecek birisi değil bana inanın sadece yarım saat oturalım sana gidip bakarız
Aradan 30 dakika geçer
Herkes denizi aramaya başlar . Ama bulamazlar en son. Bir tane odadan ağlama bsssleri duyulur Meral odanın kapısını açtığında denizi görür
Meral : deniz ne yapıyorsun
Deniz : onunla başbaşa konuşuyorum beni rahat bırakın
Meral : tamam
Songül : noldu Meral
Meral : deniz içerde
Güney : tek başına bırakmayalım hadi içeri girelim
Meral : tek başına değil
Mert : kim var yanında
Meral : kader var odayı süslemiş . Duvarda benimle evlenir misin yazmış . Kader ile konuşuyordu bizi istemiyor
O sırada deniz odadan çıkar . Denizin odadan çıkmasıyla odaya hemşire girip çıkar
Deniz : özür dilerim sizi kırdım sonuçta o sizin arkadaşınız hatta kardesiniz
Eylül : deniz biz bekleriz sen bunu sorun etme ama kendini fazla üzme
Deniz : nasıl üzülmeyim benim yüzümden şuan orada
Eylül : sen bunu bilemezdin hadi içeri geçelim
Herkes içeri geçer yatağa baktıklarında kader yoktu
Ali : az önce içeri hemşire girmişti o götürmüştür
Deniz : olabilir doktor izin alırken bana söylemişlerdi zaten 20 dk sonra alacağız diye
O sırada içeriye değişik kıyafetler giyen birisi gelir ve denize sarılır
Deniz : pardon , tanıyamadım
Bilinmeyen : özür dilerim ben sizi başka birine benzettim
Deniz : sorun değil
Kadın gider
Deniz : kaderin kullandığı parfümdü
Eylül : nasıl yani
Deniz : kadın kaderin parfümünün kullanmış
Songül : nereden anladın
Deniz : kaderin parfümünün kokusunu çok iyi biliyorum
Meral : yürüyün gidiyoruz
Songül : nereye
Meral : kadını takip edeceğiz
Herkes kadınım peşinden gider kadın resmen hastaneyi turluyordu en son Deniz'in kader için hazırladığı odaya girer
