I'm inlove with my Childhood Friend ( ON GOING )

Chapter 45

Its been two months na nung mangyari yung nangyari kay Chloe.  Hanggang ngayon ay comatose parin sya hindi parin sya nagigising, sabi nga ng doctor patay na daw si Chloe pero hindi kami naniwala dahil alam namin na lumalaban si Chloe kaya lumalaban din kami para sa kanya. Nakakapunta lang ako kay Chloe tuwing wala si Miguel dahil hindi sya pumapayag na pumunta ako kay Chloe. Ngayon dahil wala si Miguel ay binisita ko si Chloe. Hinawakan ko yung kamay nya at hinalikan ko sya sa  noo nya. Kinausap ko sya kahit tulog sya

"Chloe sorry ha. Dahil sakin nagkaganito ka. Mahal na mahal kita Chloe. Sana magising kana namimiss ko na yung pagiging madaldal mo. Pangako Chloe kapag nagising kana hindi ko na hahayaan na mangyari ulit sayo toh" Maiiyak iyak na sabi ko habang hawak ko yung kamay nya. Sabay halik sa kamay nya. Habang tinitignan ko si Chloe ay bigla kung naramdaman na gumalaw yung isang daliri nya.

"Chloe naririnig mo ba ako. Gising kana diba?" Tanong ko kay Chloe habang hawak ko parin yung kamay nya na may gumagalaw na daliri

"Chloe tama ako diba gising kana" Masayang turan ko pero hindi toh nagigising pero gumagalaw parin yung daliri nya

"Chloe sandali lang tatawag ako ng doctor" Sabi ko sabay takbo sa labas ng kwarto

"Nurse nurse call the doctor pls" Sabi ko dun sa nurse na nakasalubong ko

"Why sir is there something wrong?" Tanong ng nurse

"Nothing happend i just saw my fiancee move her finger" Masayang sabi ko

"Sir its that true its a miracle because doctor said that the patient is dead because she's coma in 2 Months" takang tanong ng nurse sakin

"Yes im sure i saw her moving her finger see on your own to see if i telling the truth" Sabi ko  sumunod naman yung nurse. Pagpasok namin ay nakita kong tatlo na yung daliring gumagalaw ni Chloe

"This is a Miracle, its true wait a minute Ill just going to call the doctor" Agad na sabi ng nurse sabay labas ng nurse. Tinawagan ko narin sina kuya at tita Rosie upang ipabalita yung nangyari. Dumating na yung doctor at tsineck si Chloe. Habang tsine check pa ni doc si Chloe ay dumating na sina kuya at tita Rosie at iba pang nilang kasama

"Doc how's our daughter?" Agad na tanong nina Tita Rosie at tito Francis

"this is a Good news her recover became so fast let's just wait her to wake up" Masayang sabi ng doctor

"thank you doc" masayang sabi ng tita Rosie. Tumango nalang yung doctor at lumabas na rin. Lumapit si tita Rosie at tito Francis kay Chloe

"Thank God at magigising narin ang anak narin Hon" Sabi ni tita Rosie sabay halik sa noo ni Chloe

" Tama ka Hon hindi malulungkot mga kapatid ni Chloe" Sabi ni tito Francis. Simula kasing nalaman nilang nacoma si Chloe ay muntik na ako mapatay ng mga kuya nya sinisisi ako dahil sa nangyari sa kapatid nila. Nagpaliwanag ako sa nangyari gayun din sina kuya at nalaman nila na si Matthew ang punot dulo nito. Hindi ko narin nakikita si Matthew balita ko ay bumalik sya ng France sabi ni Kuya ay humihingi sya ng sorry sa nangyari. Ayaw nya talagang manguari ito mahal na mahal nya si Chloe kaya nya nagawang bumalik para balikan sya. Pero huli na daw sya. Pinatawad ko na rin si Matthew dahil nangako narin syang hindi na manggugulo. Pinatawad ako ng pamilya ni Chloe pero si Miguel hindi ako kayang patawarin, dahil daw sakin ay nasasaktan ang mahal nya. Nagparaya na daw sya noon dahil alam nyang masaya si Chloe sakin pero anong ginawa ko.

"Ano pang ginagawa mo dito diba sabi kong wag kang pupunta dito!!" Galit na sabi sakin. Akmang susuntikin nya ako ng awatin sya ni kuya Joseph

"Miguel tama na yan. Magigising narin si Chloe wag kanang magalit kay Rence" Sabi ni tita Rosie

"Tita Rosie, sorry pero hindi ko kayang nasasaktan si Chloe" Sabi ni Miguel

"Miguel patawarin mo na sya para narin kay Chloe. Kapag nagising ba sya magiging masaya ba sya kung malalaman nya na galit na galit kay Rence?" Tanong ni tita Rosie kay Miguel. Tumigil din si Miguel sabay lakad palapit kay Chloe

"Cge tita pagbibigyan ko po ulit si Rence. Para kay Chloe. Pero kapag sinaktan ulit ni Rence ni Chloe. Maari ko po bang wag palapitin si Rence kay Chloe?" Tanong ni Miguel kay tita Rosie

"You can Miguel dahil alam ko naman na mas makakabuti yun kay Chloe" Sabi ni tita Rosie hindi ako makapaniwala na pumayag si tita na paghiwalay kami ni Chloe kapag nangyari ulit ito

"Tita why?" Takang tanong ko kay tita Rosie

"I'm sorry Rence pero tama si Miguel mas makakabuting lumayo ka kapag nangyari ulit toh kay Chloe" Sabi ni tita Rosie. Wala na akong nagawa ng magdesisyon na si tita. Dumating narin sina kuya Christopher and Christian ang saya saya nila ng malaman nila na malapit ng magising si Chloe

---------------------------------

Kinabukasan

Hindi na ako umalis sa tabi ni Chloe pinapauwi ako nina tita pero hindi ako umalis. Hindi rin umalis sina Kuya at Miguel lahat ng pamilya ni Chloe upang ma abangan yung paggising nya. Habang nasa tabi ako ni Chloe ay bigla nalang syang nagsalita

"Tu-Tubig" Agad na sabi nya ay nakita ko syang gising

"Chloe babe gising kana" Masayang turan ko

"Tubig" Sabi nya. Kumuha agad ng tubig si tita Rosie. Sabay abot kay Chloe

"Salamat" sabi nya

"Anak salamat ay nagising kana" Sabi ni tita Rosie yayakapin sana nya si Chloe pero umiwas si Chloe

"Sino po kayo?" Tanong ni Chloe kay tita. Anong nangyayari kay Chloe

"Chloe ako toh mommy mo" maiiyak iyak na sabi ni tita Rosie

"Ha? Hindi ko po kayo kilala. At ikaw sino ka bakit mo hinahawakan yung kamay ko" Sabi ni Chloe sabay tanggal sa kamay nya sa pagkakahawak ko sa kanya

"babe ako toh hindi mo ba ako nakilala?" Tanong ko kay Chloe.

"Babe? Bakit babe tawag mo sakin eh hindi naman tayo magboyfriend. Eh hindi nga kita kilala eh" Kunot noong tanong ni Chloe sakin

"Hon tawagin mo yung doctor" Sabi ni tita Rosie ng malaman nyang iba na ang kinikilos ni Chloe. Tumango naman si tito Francis sabay labas ng kwarto. Ilang minuto rin ang nakakalipas ay dumating narin si tito Francis kasama yung doctor ni Chloe

"Doc what's happeng to our daughter? Why she cannot remember us" Agad na tanong ni tita Rosie pagkatapos obserbahan ni doc si Chloe

"Mr and Mrs Aviona your daughter having a post traumatic amnesia. This always happen to a person that got a acsident" Sabi ng doctor

"Is there something we can do?" Tanong nina tita at tito

"Partially yea actually this is just taking 2 To 7 Months to recover. But if she's always have a hard time to remember there a possability that she cannot remember all her memories" Sabi ng doctor. Para na akong nabagsakan ng mundo sa narinig ko

"Ok doc thank you" Sabi ni tita Rosie. Lumabas na yung doctor. Dun na rin umiyak si tita Rosie. linapitan nya si Chloe sabay yakap kay Chloe

"Bakit po kayo umiiyak? Hindi ko naman po kayo sinasaktan?" Takang tanong ni Chloe sabay hagod sa likod ng mommy nya

"Anak maalala mo rin kami" Sabi ni tita habang yakap si Chloe. Magsasalita pa sana si Chloe pero umiyak labg ulit si tita. "Chloe sorry dahil sakin ay nagkaamnesia ka nanaman. Pangako Chloe gagawin ko lahat para maalala mo ako hindi ako susuko dahil mahal na mahal kita" Sabi ko sa isip ko habang nakatingin kay Chloe