M/M= CHOİ HAE RA
Merhaba arkadaşlar bu benim ilk kitabım umarım begenirsiniz...♥
Oturduğum bankta dakikaları sayarken, gözüm daha önce neredeyse 5 kez baktığım saatime kaydı saat 12:58'i gösteriyordu uçagımın kalkmasına son 2 dakika kalmıştı. yerimden kalktım ve uçagıma doğru ilerledim 4 yıl önce geldiğim Busan' dan bir daha dönmemek üzere ayrılıyordum.
uçağa binip yerime oturdum camdan acılarıma içimde tuttuğum ve hergün beslediğim intikam duyguma şahitlik eden bu şehire son kez baktım.
Aklıma yine buraya gelme sebebim olan o lanet gün geldi hiç unutamadaığım o gün.
unutmak istemediğim o gün...
Ben choi Hae Ra 19 yaşında varlıklı bir ailenin tek kızıyım eskiden olsa çok iyi bir kızım derdim fakat şimdi bundan o kadar emin değilim ama emin olduğum tek birşey var oda beni bu duruma getiren herkez intikamımın tadına bakıcak...
▶FLASHBACK◀
4 yıl önce Seul'de güzel bir sabaha uyanmıştım ailemle belkide en güzel kahvaltımı yapmıştım. Babam bir otomobil markasının sahibiydi annem ise okul müdüresiydi. evin tek çocuğu olduğum için ailemin göz bebeği konumundaydım. kahvaltımı edip annem ve babama veda edip okula gitmek için evden cıkmıştım arabanın önüne gelince Lee Hyun oppa kapımı açtı evet ona oppa diyorum cünkü benden sade 7 yaş büyük.
Ona soran gözlerle baktığımda bana " Bu benim işim küçük hanım lütfen bana öyle bakmayın" demişti bende karşılık olarak " Bu işi kaybetmek istemiyorsan bidaha kapımı açma oppa" diyip gülmüştüm. insanların bana hizmet etmesi hiç hosuma gitmiyor kendi isimi kendim yapamıyormuyum yani? oda bana " peki küçük hanım" demiş ve şöför koltuğuna gecip okula dogru yol almaya başlamıştık.
Her zamanki gibi çok mütiş bir ailem, cok yakın bir arkadaşım ve çok yakışıklı bir ailem var diye düşünüyordum.
Okula geldiğimizde bahçeye girmemle en yakın arkadaşım Nana' nın bana koala gibi yapışıp beni boğmasıyla zorda olsa "Ya! bırak beni yoksa öleceğim" demiştim oda " oh afedersin Hae Ra seni özlemişim" ona malmısın bakışı atarken oda " Ne var?" diyip omuz silmişti daha sonra bende onu taklit edip koluna girmiş ve okula doğru yürümeye başlamıştık.
Sınıfıza girdiğimizde şöyle bir göz gezdirip etrafıma bakınmıştım ama aradığım kişi yani sevgilim Kai ortada gözükmüyordu o ve çetesi gelmemişti galiba.
İlk ders matematikti tabi bende her zamanki gibi sırama kafamı koyup uyukluyordum benle beraber sınıfın % 80 ide.
Zilin çalmasıyla kolumun biri tarafından hayvan gibi cimciklenmesiyle yerimden kalktım ve bana bakan Nana ya "Ya! Senin aksine ben insanım." dedim oda "hey insan zil çaldı kalakta kantine gidelim." dedi. sırıtarak daha sonra ekleyip " Belki seninkide gelmiştir." göz kırptı.
Birde ayağı kalkmamla korkan ve bana şaşırarak bakıp "Nana kantinde ölüyor desele bu kadar çabuk kalkmazdın" diyip laf sokmasıyla "Çok konuşmada gidelim" diyip kolundan tuttuğum gibi kolunda sürüklemeye başladım. Bir an önce Kai'yi görmek istiyordum.
Kantine indiğimizde büyük bir kalabalığın birilerinin başında toplandığını gördüm. Oraya doğru ilerlemeye başladım sanki herkes bunu görmemi istiyormuş gibi yol verip çekiliyorlardı sonunda çemberin içine girmiş ve aradığım yüzü görmüştüm.
