Daha Delirmedim!

"Elveda Mikail"

Ilk başta tedirgin oldu" yoksa bendemi şizofrenim "sorusu kafasına takıldı. Kendi duyacağı bir tonla "yok ya yok ben şizofren değilim"dedi. Samet "efendim" deyince Mikail "yok bir şey yok diyerek önündeki mısır gevreğine kaşığına daldırdı. O gün birlikte önce markete sonra lunaparka gittiler. Eve güle oynaya şen şakrak geldiler yine yoruldukları için direk yatağa yattı ikiside. Mikail derin uykusundan Sametin sözleriyle kalktı Samet " Mikail bak kapının orada siyah bir şey var görüyormusun" dedi. Mikail kapının oraya baktı ve hiç bir şey görmediğini soyledi ama Samet siyah şeyin varlığını idda ediyordu. Mikail biraz düşündü ve yine halisülasyon gördüğünü anladı. Samet'i yatağına doğru götürüp yatırdı. Samet , Mikail'i hiç yapamayacağı bir şeye zorluyordu ama Mikail kararlıydı yapacaktı. Mikail yatağından kalktı ve eşyalarını toplamaya başladı. Bavulundan çıkan yarı yırtık kağıdı eline geçirdi ve birde kalem bulup kağıda bir şeyler yazdı. Kağıdı yatağı üstüne bıraktı. Montunu giyip evden çıktı bir taksi çevirip garaja gitti. Oradan bir bilet alıp önce hava alanına sonrada yurt dışına gitti. Tabi bunlar olurken Samet evde mışıl mışıl uyuyordu. Yani hiç bir şeyden haberi yoktu.