4.Bölüm

113 16 5
                                    


Aradan nerdeyse 10 hafta geçmişti. Jimin 10 hatfadan beri Yoongi 'nin odasından çıkmıyordu . Yemek yemez , uyumaz olmuştu sadece ağlıyordu, Jimin yüreği yerle bir olup parçalanmıştı , genç çocuk hayalkırıklığına uğramıştı sevdiği adam onu kullanmış ve çöp gibi kenara atmıştı . Jimin 'in istediği tek şey Yoongi 'in tıpkı onu sevdiği gibi sevmesiydi. Taehyung ,Jimin 'in durumu yüzünden  endişe duyuyordu ; kendine zarar vermesinden korkuyordu . Ama bir taraftan da Jimin 'e hak veriyordu Jungkook ona böyle bir şerefsizlik yapsa büyük bir ihtimal kendine gelmezdi . Yoongi 10 haftadan beri odasından çıkmıyordu , yaptığı iğrenç davranış yüzünden  kendinden  nefret ediyordu . Jimin daha 18 yaşındaydı , nasıl onun kadar masum birini kirletebilmişti ; hele de intikam uğruna. Pisliğin tekisin Min Yoongi ,seni seven tek insanıda kaybetin iç sesi haklıydı onu seven tek insanıda kaybetmişti sen korkasın Min Yoongi iç sesi yine haklıydı korkatı Yoongi , aşık olmakta deli gibi korkuyordu , sevmek nedir bilmeden yaşamıştı bunca zaman taki 4 sene önceye kadar herşey Jimin 'in  o uyurken seni seviyorum Yoongi , sen benden nefret etsende ben hep seni sevdim .bu sözler bir kez daha Yoongi 'nin zihinde yankılandı. Gözyaşları usulca yanaklarından süzüldü
Yoongi başını kaldırdığında duvarlar , odada ki bütün eşyalar üstüne üstüne geliyordu . Gözlerini sımsıkı yumdu, vücudundan soğuk soğuk terler akıyor kalbi deli gibi atıyordu öldüğünü hisseti biran için genç adam . Gözlerini yavaş yavaş açtı karşında kocaman gülümsemesiyle bir Jimin duruyordu " seni seviyorum Hyung," diyordu Yoongi gülümsedi ve biranda görüntü değişti Jimin 'in parlak gülümsemesi biranda dalında kurumuş bir gül gibi soldu, artık gözlerinden yaşlar vardı genç çocuğun " neden ağlıyorsun Jimine? " dedi boğuk bir sesle " senden nefret ediyorum . " dedi Jimin burnunu çekerek " beni yerle bir ettin sen , senden iğreniyorum " dedi Jimin nefret dolu gözlerle Yoongi'nin boğazı düğüm düğüm olmuştu gözleri doldu bir kez daha yüzüne vurmuştu Jimin 'e yaptığı iğrenç davranış " b-ben özür dilerim, " dedi Yoongi tüm pişmanlığıyla " özür dilemen yetersiz . Sen benim masumluğumu elimden aldın, sen beni kirletin " her bir kelimeyi vurgu yaparak söylemişti Jimin . Yoongi korkuyla titredi ensesinde ki kısa tüyler diken diken oldu derince nefesler alıp vermeye başladı " bi-biliyorum ama çok pi-pişmanım, " dedi Yoongi çaresizlikle Jimin ona doğru adım atı ve tam önünde durdu " bana bak ! " Jimin bağırdı Yoongi Jimin 'in gözlerinin içine bakmaya utanıyordu " bana bak! Aşalık herif bana bak , masumluğumu aldın sen benim . Senden nefret ediyorum , duydun mu beni " Jimin tükürücesine söylemiştim tüm bunları sesindeki nefret Yoongi 'yi yerle bir etmeye yetmişti, Yoongi başını kaldırıp Jimin 'e baktığında onun çırılçıplak olduğunu gördü " beni beğendin mi ? " dedi Jimin cilveli bir sesle ve ardından kahaha atı, kahkahası o kadar ürkütücüydü ki . Bir zamanlar içinde birşeyler kıpırdamasını sağlayan kahkahadan çok uzaktı.
Yoongi kuklalarını eliyle kapatı, daha fazla bu duruma katlanmazdı. Gözlerini sımsıkı yumdu ve avazı çıktığı kadar çığlık atı. Sadece tek isteği Jimin 'nin ondan nefret eden sesini ve kahkahlarını duymak istememesiydi.

Namjoon ağzından:
Jungkook ile kahvaltıdan sonra salonda oturmuş televizyondan film izliyorduk. 10 haftadan beri Jungkook 'un evinde kalıyordum. Yoongi Hyung 'un hali yüzünden endişe duyuyordum en çokta kendine zarar vericek diye ödüm kopuyordu . Daha önce kendine birkaç kere zarar vermeye kalkmıştı ve onu kurtaran her seferin de Jimin olmuştu ama şimdi yanında o yoktu . Ne kadar kabul etmek istemese de nefret ettiği üvey kardeşine ihtiyacı vardı.
Jin birkaç gündür tuhaf davrandığımı fark etmesiyle ona herşeyi anlatmamla ilk işi Yoongi'nin kaldığı odaya koşmak olmuştu onu merdivenlerden geri çevirmek ve sakinleştirmek sandığımdan daha zor olmuştu, sakinleştikten sonra evi terk etti . 10 haftadır telefonlarımı açmaması beni son derece korkutuyordu onu kaybetmek istemiyordum onsuz ne yaparım hiç bilmiyorum .
Beni düşüncelerimden ayıran Yoongi Hyung 'un çığlığı olmuştu. Gözlerim endişe ve korkuyla açılırken Jungkook ile aynı anda üst kata koştuk.
" Hyung kapıyı aç! " bağırdım bir taraftan da kapıyı var gücümle yumrukluyordum , kalbim korkuyla deli gibi atıyordu . Kendine zarar vermesinden deli gibi korkuyordum " Hyung kapıyı aç...lütfen " dedi Jungkook kapıya omuz atarken işlerin bu hale geleceğini tahmin etmem gerekirdi , Yoongi Hyung 'u en iyi ben tanıyordum . Sürekli olarak herşeyi içine atan bir yapısı vardı ve her seferinden bu durum boka sarıyordu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 15, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

I need You (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin