Gözlerim Sensizken Çok Ağladı

sadece benim ol istedim

Gitmek bu kadar kolay mı? Ya da severken kaybetmek...
Bir gün yolunu bekledim sessizce gelmeni bekledim. Beklerken hep kalp atışlarımla yolunu çizdim. Sen benim ol bende senin olayım istedim. Yetmedi kelimeler hep dilimin ucunda bitti. Sana karşı olan aşkım yerini sessizliğine bıraktı öylesine sessiz öylesine acımasız ki her dokunduğunda hissettiğin o acı. Kalbim senin sevginle dolmuştu sevgili. Bendeki sen kalp atışlarımda kalacak hep yaşayacaktın. Belki gittiğin gün sendeki ben bitmişti, ya bendeki sen... Özlüyorum seni. Senle geçen geceleri. Yanımdayken kokunu hissettiğim an bile özlüyordum seni. Şimdi; şimdi gittin. Dönmeyeceksin geri yollarına gül döktüğüm sevdam dön gel şimdi...
Seni köşe köşe aradım. Yazarken sana mektupları hep ağladım. Acıyordu her harfinde acıyordu kalbim ellerim titriyordu. Kalbim zaten durmuştu. sen gittiğin gün acımıştı sadece şimdi ise hissedemiyorum bile o kadar acımıştı ki içten bir gülüşüm bile yerini sensizliğine bırakmıştı kimisine de sessizliğine...
...
Seni sevmek bu kadar zorken kaybetmek bu kadar kolay olmamalı. Özlüyor insan tek bir şeye ihtiyacın olur özlediğin an;SARILMAK...
sarılmak istersin sarmak istersin kemiklerin kırılırcasına sarılmak kokusunu hissetmek. Kulağına sessizce gitme kal demek istersin
AMA O GİTTİ...
Özlüyorum o günleri öperken tenini. Dokunurken sana. Hani kalp atışlarını hissettiğim anları özlüyorum. Şarkılar, türküler, kelimeler yetmedi seni bana anlatmaya bir sendin sende gittin. Şimdi yıkılan hayallerle ben.