Gözlerim Sensizken Çok Ağladı

Sessiz çığlığımı duyar gibisin...

Merhaba sevdiğim;
Yine ben yine sana yalvarışlarım. Hazır mısın? Sesini duyar gibiyim. Sana yalvarışlarım, çığlıklarımı da duyuyor musun peki? Neden cevap vermeye gerek duymuyorsun, o kadar mı gereksizim senin için. Bu hayat böyle mi sevgili, giden arkasında acılar mı bırakır, seven neden karşılık bulmaz, her seven aşkına yenik mi düşer? Seviyorum işte. Düşüncelerim beni çıkmaza sürüklüyor Vazgeçiyor gibiyim senden, denizin yüzeyinde çırpınmaktan çok yoruldum. Dibe çöküyorum, uçuruma itildiğim gibi. Gidersen iterim demiştim. Bana bakan gözlerin çekiyordu kendine tüm samimiyetiyle. Hayatımdan çıkartamıyorum seni, hayatımda bir sen eksiksin, senin doldurman gereken boşluklar var yalnızca. Senin doldurmanı beklediğim boş alanlar...
Dokun kalbine;hisset. Bitmiş gibi mi aşkımız? Sesini duyamıyorum, ses vermiyorsun, bana cevap veremiyorsu. Cevap bulamıyor musun sevgilim. Ben severken her dakikasında, her harfinde, her düşüp kalktığımda sana verecek cevabı buluyorum da sen bana bunca acıdan sonra cevap bulamıyorsun, yazıklar olsun. Ben artık acıyorum sana beni acıttığın için. Son bedduam olsun sana. Dönersinde bulamazsın beni. Bulamama dileğiyle. Gidişinle evrim yarat. Ama tercihin hep benden yana olman dileğiyle. Sende benim gibi aşık olursunda aynı acılara bürünürsün. Taki o an anlarsın. Dönüpte arkana baktığında aynı acıları gördüğünde, şaşırma. Acıyormuş dimi, her gidiş, her sesleniş, her yalvarış, her ağlayış...
Alışır insan, gidişlere de alışır. Gitmen kurtuluş mu, ya da gidip de dönememen kayıp mı. Kalbim her kırıldığında, hayallerime göz kırpıyor. Çok derinlerde kaybettim izini. Kalbimin derinliklerinde kaybettim seni. Yolu biliyorsun sen çok oynadın benimle alışmışsındır. Alışkınım sana , alışmıştım her haline...
Alışkınım sevgisiz kalıpta acı çekmelere...