Başak'ın ağzından
Hayatım büyük bir rutine dönmüştü.Herşey aynıydı sabah kalkıyor,okula gidiyor,okuldan geliyor,ödev yapıyor ve uyuyordum.Çok sıkıcıydı.Birgün yine aynı rutini tekrarlayacağımı sanıyordum sabah yine annemin "Kızım hadi kalk! Okula geç kalıcaksın" bağırışlarıyla uyandım yüzümü yıkadıktan sonra kıyafetlerimi giyindim yine her zaman ki gibi bir kot pantalon ve bir gömlek giymiştim.Saate baktım dokuzdu otobüse geç kalıcaktım aceleyle evden çiktım otobüs durağına kadar koştum koşarken benim yaşlarımda bir çocuğa çarptım otobüse geç kalacağım için hemen "Pardon" diyerek kapısı kapanacak olan otobüse girdim benim arkamdan o çocukta bindi.Sanki daha önceden okulda görmüştüm o çocuğu Sude mesaj attı
-Kızım nerde kaldın sen!
-Off imza atar misın benim yerime sanırım geç kalıcam
-Tamam atarım ama yinede çabuk ol
-Tamam teşekkurler öptüm seni bb
Geç kalmıştım.Gerçekten mükemmeldim.O sırada yanıma çarptığım çocuk geldi
"Acaba kent kartını kullanabilir miyim?"
"Tabiki" diyerek çocuğa kent kartımı verdim çocuk işi bitince kent kartımla beraber bana para uzattı ve ben "Gerek yok gerçekten" dedim çocuk ısrar etmedi.Şaşırmıştı.Sonra aramızda şu dialog geçti
-Sen **** Okulu'nda mı okuyorsun
-Evet Sende mi?
-Evet bende.Şey adın ne acaba?
-Başak senin?
-Enes
-Memnun oldum Enes
-Bende memnun oldum Başak
Güldük.Enes,tatlı çocuktu aslında tam o sırada Enes ile ineceğimiz durağa gelmiştik.Otobüsten çıktık.Okula doğru koşmaya başladık çok geç kalmıştık.
