Μία φορά και έναν καιρό ήταν η Ολίβια και η Λυδία ήταν η καλύτερες φίλες . Μία μέρα μετά από το σχολείο πήγαν στο σπίτι της Λυδία και έπαιξαν ένα επιτραπέζιο ήταν η σειρά της Ολίβιας και έριξε το ζαρι και της έτυχε 5 η Λυδία όμως μετριάσε λάθος, νομίζε ότι προχώρησε 6 αντί 5 και τσακώθηκαν η Λυδία είπε 《Μην κάνεις αδικίες σε είδα που έκλεψες προχώρησες 6 αντί 5》 και η Ολίβια λέει 《Δεν έκλεψα δες και μόνη σου . Α ναι ξέχασα δεν είναι η πρώτη φορά πού με φτες χωρίς λόγο》 και έφυγε. Η Ολίβια πήγε σπίτι της κλεγοντας γιατί έχασε την καλύτερη της φίλη που της στάθηκε στης δύσκολες στιγμές και η Λυδία έκλεγε γιατί έχασε την καλύτερη της φίλη. Την επόμενη ημέρα στο σχολείο η Λυδία πήγε να μιλήσει στην Ολίβια και της είπε 《Δεν έπρεπε να γίνουμε φίλες γιατί εσύ έκανες τόσα καλά για εμένα ενώ εγώ σε εφτεγα συνέχεια 》η Ολίβια είπε 《Τι λες;Εγώ σου θυμονα συνέχεια και εσύ μου στάθηκες στης δύσκολες στιγμές εγώ δεν άξιζα να έχω μια φίλη σαν εσένα》όμως ένα αλλά κορίτσι που ήταν κακιά και ήθελε για φίλη μόνο την Ολίβια η Κλειώ είπε 《Δεν αξίζει σε καμία από εσάς να είσται φίλες 》και τα κορίτσια συφονισαν και πήρε η κάθε μία τον δρόμο της κλεγοντας γιατί έχασαν την η μία την άλλη.
YOU ARE READING
Κρατώντας την φιλία μάς
RandomΉταν δυο κορίτσια η Ολίβια και η Λυδία όμως μία μέρα τσακώθηκαν για ένα παιχνίδι και η κάθε μία πήρε τον δρόμο της