↯Countdown↯

❅ 3 ❅

↠ 80 gün 15 saat

-Biliyor musunuz,ben ciddi ciddi sıkıldım.
Tamam iyi güzel 280 gün ordan oraya gezdik,üstüne bi de Kore'ye yerleştik aha da bu gerizekalı yüzünden,

Elimle Eylül'ü işaret ederek devam ettim konuşmaya.

-Ama hala ölmek İçin 80 günüm var. Ah eskiden yaşamak zor sanırdım asıl zor olan ölmekmiş be!

Sıla yan koltuktan kaptığı yastıkla kafama vurdu,sonra da sesini benimkine benzeterek konuştu.

-Sonra diyosun ki ne çabuk kabullendiniz benim ölümümü! Sen diyorsun ölmek İçin seksen günüm kaldı diye biz napalım!

Büyük bir nefes alıp sesli bi şekilde dışarı verdim nefesimi.
seksen günde ne yapılabilir ki?

↠ 70 gün 3 saat

-Ölüyorum oğlum ben!

-Daha yetmiş gün var gerizekalı azıcık daha sık dişini.

-Yok kanka ben amaçsızlıktan ölüyorum.

-O zaman git yetim falan doyur olmadı Alaska'da nesli tükenmekte olan pandalara yardım et Esin.

-İlk olarak pandalar Çin'de yaşarlar ki onu da geçtim artık nesilleri de tükenme tehlikesinde bile değil!

Eylül abartılı bir göz devirme eşliğinde Gucci'den saçma sapan ve asla alamayacağı kemeri incelemeye devam etti.

↠ 64 gün 16 saat

Yavaşça masaya uzanıp kahvemi aldım ve yağmurlu hava eşliğinde camın kenarında loş ışıkla kitabımı okumaya devam ettim.

-Tamam kanka bırakabilirsin şimdi kahveyi,biraz da profilden çekicem.

Ne yani siz de gerçekten benim bu şekilde kitap okuduğumu falan mı sandınız,cidden güldürmeyin beni.
Baran'ın söylediği gibi kahveyi bıraktım ve başımı cama doğru döndüm ve aşağıda yağmurdan sebzelerini korumak için karşıdaki dükkanın kepenginin altında duran sebzeci teyzeyle göz göze geldim.
Belki de kalan altmış dört günüm için bir şey yapabilirim artık.

↠ 51 gün 3 saat

-Gençlik bi buraya bakın!

Salonda ellerinde telefonlarla sosyalliğin dibine vuran üç arkadaşım da bana dönmüştü sözlerimle

- Bildiğiniz gibi ömrümden son "51 gün" kaldı ve ben de kendime bir amaç buldum bir ideal,bir yaşam mottosu,bir gaye-

-Eee,sonuç?

-Öncelike size şunları göstermek istiyorum,

Elimdeki bir tomar kağıdı masaya koydum ve içinden birini onlara göstermeye başladım

-Bu gördüğünüz kağıtta kalan son günlerimi eğlenceli ve anlamlı getirmeme yarayacak şeyler yazılı-

-Amma boş yaptın Esin ha!

-Tamam be kısacası bu kağıtta yazanlar yeni amacım olan "Hayatımın Aşkı"nı bulmam da bana yardım edecek. Anlatabildim mi?

Eylül yerinde doğrularak konuşmaya başladı:

-Sen yine mi tuvalet suyu içtin?
Gerçekten istersen seni hastaneye götürebiliriz, ha ne dersin?

-Ya yok öyle bir şey. Bu benim sizden son isteğim, lütfen bunu yapmam da yardım edin!

-Ya yardım etmezsek?

-O zaman sana musallat olurum Baran! Ne demek ya "yardım etmezsek" demek tabi ki edeceksiniz!

Sıla kalkıp yanıma geldi be masadaki kağıtları incelemeye başladı,

-Tamam madem bu senin son isteğin, nasıl yardım edeceğimizi söyle.

-İlk olarak kağıtlarda aradığım kriterler yazıyor,yolda giderken hoşunuza giden ve benim beğenebileceğim erkeklere bu kağıtları veriyorsunuz böylece onlar da doldurup bize geri veriyorlar tak yapmamız gereken bu!

Hepsi onaylarcasınasına başını salladı ve kağıtları incelemeye başladılar.

-Kanka ya sen nerden buldun bu fikri?

-Şimdi kanka şöyle ki biz geçen Baran'la edebi insanlar gibi takılıp fotoğraf çekip ne kadar da enteliz yazmak amacıyla camin önünde duruyorduk, sonra sebze meyve satan bir teyzeyle göz göze geldim ben. Dedim ki ben neden sebze meyve satmıyorum ki?

-Eee neresinde bunun hayatımın aşkı olayı?

-Bilmiyorum ki o bi anada aklıma geldi.

-Neyse sen hiç sormadım say. Ne zaman başlıyoruz bu "Hayatının Aşkı" operasyonuna?
-Yarın. Ölümüme tam 50 gün kala            

Uzun süredir taslakta olan bi bölümü de attığıma göre artık rahatça uyuyabilirim.
Biraz sıkıcı bir bölüm olsa da bu geçiş bölümlerinin sonuydu artık olaylara tam olarak gireceğiz.
Ama diğer bölüm ne zaman gelir bilemiyorum.
Umarım  bu kitabı hala okuyan vardır:')
Bölüm atmak için benim bölüm atmamı bekleyen kankalarıma ithafen.
💛💛💛