Roses For Her ft. Shawn Mendes

11

1 WEEK LATER

POV Brooke
De deurbel gaat. Ik zucht en laat Cameron los. Cam en ik zijn een film marathon aan het houden, omdat de andere jongens het druk hebben met dingen. Geen idee wat, ik heb niet echt opgelet. Het enige wat ik weet is dat Shawn druk is met zijn muziek. Ik sta op en loop naar de voordeur. Ik open de deur en zie niemand staan. Ik kijk naar de grond en zie een roos met een kaartje eraan liggen. Ik pak het op en sluit de deur. "Is het weer een roos?" vraagt Cam roepend vanuit de woonkamer. Ik knik, maar herinner me dan dat hij dat niet kan zien. "Ja!" roep ik snel terug. "Laten we alle kaartjes checken misschien kunnen we er dan achter komen wie het is." roept Cam. "Ik haal de rest." roep ik en loop de trap op.

Ik leg de kaartjes op volgorde op de tafel voor ons neer en plof op bank naast Cam weer neer. "For the girl who stole my heart." leest hij. "I'm someone you know." leest hij daarna voor. "You know me very well." leest hij. "We hate the same vegetable." leest hij en kijkt me vragend aan. "Ik haat tomaten." zeg ik. "O ja." zegt hij zacht. "Will you let it die or let it grow." leest hij voor.

Wacht? Die zin komt me bekent voor. Shawn zei dat een keer tegen mij, nou eerder zong. Cam leest verder maar ik besteed er geen aandacht aan. Ik heb ze allemaal al een keer gelezen. Wacht, Shawn haat tomaten. Ik ken hem, heel erg goed zelfs. "Hallo aarde aan Brooke." zegt Cam en zwaait met zijn hand voor me gezicht. Ik schrik wakker uit me gedachtes en kijk hem vragend aan. Hij grinnikt zachtjes.

"Ik denk dat het Shawn is." zeggen we tegelijkertijd. We kijken elkaar verbaasd aan. Ik begin keihard te lachen. "Maar we kunnen het niet zo maar vragen." zeg ik als ik uitgelachen ben. "Nee, maar we kunnen hem wel jaloers maken." zegt hij grijnzend. "Je krijgt echt geen kus van me." zeg ik serieus. "Dat weet ik toch ook wel." zegt hij lachend. "Is maar goed ook dat je dat weet Dallas." zeg ik. Hij rolt met zijn ogen.

Het is al heel laat en ik voel me oogleden zwaar worden. Ik ga beter en dichter tegen Cam aan liggen en sluit me ogen. "Hebben jullie een deken nodig?" vraagt mijn moeder zachtjes aan Cam. Ik denk dat Cam knikte, want ze loopt nu weg. Een paar secondes voel ik dat er iets over me heen ligt. Een deken. "Truste Cameron." zegt mijn moeder en ze loopt de trap op. Ik voel nog een kus op me kruin en dan val ik in een dromeloze slaap.