1

49 2 4
                                    

Zwetend kom ik na een tijdje fietsen, met mijn rugzak op mijn rug, aan op school. De zomervakantie begint bijna, het is nog vroeg in de ochtend maar al hartstikke warm. Het is hartje zomer en de vakantie komt eraan, al veel plannen voor de vakantie heb ik nog niet, het enige wat ik wel weet is dat ik niet met mijn ouders op vakantie ga (als we tenminste op vakantie gaan). Oja, voor ik het vergeet, 'Ik ben Leyna, 16 jaar oud en zit (nu nog) in 4 Havo, heb een lieve broer die Thomas heet, en een lief zusje die Fien heet. Verder is er niet echt iets bijzonders over mij te vertellen.' Maar even terug naar de vakantie, nu moet ik nog een paar weken naar school en daarna heb ik als het goed is Havo 4 afgerond. Ik heb goede cijfers, dus daar zal het niet aan liggen.

Ik loop richting mijn lokaal met een flesje water in mijn hand, ik neem een flinke slok en zie op mijn telefoon dat ik redelijk vroeg ben. Als ik bij het lokaal ben aangekomen zie ik Rosa staan, mijn beste vriendin die ik al bijna 5 jaar ken. Ze rent naar me toe, 'Ley, heb je het ook zo ongelofelijk warm?, Ik viel bijna van mijn fiets af!!' ze is helemaal rood en haar donkere krullen heeft ze in een knot gebonden. Ze heeft blauwe ogen, donkere krullen en een paar sproetjes rondom haar neus door de zon. Ik daarentegen heb donker blond steil haar, met bruin, groenige ogen en geen sproeten. Qua uiterlijk lijken we dus niet op elkaar, maar zijn het in veel gevallen met elkaar eens. Vanaf het eerste moment dat we elkaar spraken klikte het en zijn we bevriend. 'Ley, ik neem even wat van jouw drinken' waarna ze een grote slok neemt.

'Zullen we even voor de les naar de wc, dan kan ik even mijn haar doen en mijn flesje gelijk bijvullen' zeg ik.

Als ik mezelf in de spiegel zie grinnik ik, ik lijk wel een tomaat!! Ik gooi een plens water in mijn gezicht, waarna Rosa mijn voorbeeld volgt en ik vul gauw mijn flesje nog even bij. Als we de bel horen rennen we met een nog half vochtig gezicht naar het lokaal en komen precies voor de tweede bel binnen. Gelukkig is er nog een tafel vrij achter in de klas, achter onze vriendinnen Yasmin en Sarah.

Na een uur Engels en een uur Geschiedenis, zitten we op het grasveldje tegenover de school, in de schaduw. 'Het is al zo warm, hoe moeten we nou nog vier uur volhouden?!' zegt Yasmin zuchtend. Yasmin, Sarah en uiteindelijk ook Rosa zaten na wat gezeur keurig te werken, ik daarentegen zat zoals gewoonlijk wat te dromen.

Schuil achter een GlimlachWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu