He's My Stupid Boyfriend

Chapter Two

KATE POV

Hanggang dito ay tanaw ko ang pag tingin ng isang lalaki pero baliwala lang sakin. Sanay na naman ako na laging tinitignan di na bago sakin yan.

"Kate ?! bakit ba napakatahimik mo ha ?! may problema ba?"

"Wala naman, bakit mukha bang meron?" mahinahung sabi ko

"Ehh ?! Oo! HAHAHAAHAHAHAHA"

"Ingay mo" bulong ko at tumawa na naman sya ng malakas

Kumain nalang ako para bang hindi nakikinig sa pinagdaldal nya. Hindi naman rin maiwasan na hindi sya makasama, Dahil parang kapatid ko na rin turing ko sa kanya.

Sa kalagitnaan nang pagkain namin kay biglang tumunog ang Cellphone ko, kaya naman tumahimik si Marie sa kadaldal nya. 

MICHAEL CALLINGGGG ....

"Happy lunch Babe! kumain ka na ?" nasasabik nyang sabi kaya naman ngumiti ako.

"Hmm , Kumakain pa." mahinang sabi ko kaya bumuntong hinginga naman sya, parang nag-iisip kong anong sasabihin nya

"I miss you babe" sinserong sabi nya kaya naman nawala ang mga ngiti sa labi ko

"Same here babe." malumay na halong lungkot na tungon ko. 

"Basta wag kang manglalaki dyan ha?! tandaan mo yan!" nanganngaral at nagpapaalalang sabi nya. 

" Hindi naman sayo yang linyang yan ah?! dapat ako ang magsasabi yan sayo." natatawang sabi ko at tumawa naman sya. 

"Hahaha Sige babe! i love you "

"sige. love you too, bye"

binaba nya na linya. Yes! boyfriend ko sya since grade 8 kami. Hindi man sya perfect na lalaki pero mahal ko sya. Napakaseryos nyang tao halos di na mabiro at palaging galit, hindi naman sya ang kinausap pero lagi syang sumasali. ewan ko ba kong nagustuhan ko sya sa kabila nang kanyang hinanakit sakin.

Tsk.

Nang matapos kaming kumain ni Marie ay bumalik na kami sa room. Napakaingay halos sumisigaw na, wala pa akong naging kaibigan dito except for jeymarie. Baka dahin na rin sa pagiging  napakatahimik ko. Hahaha hindi naman talaga ako tahimik eh!  bago pa kasi wala pang masyadong kaibigan. 

Tumahimik na ang lahat nang dumating ang prof namin. Medyo nahirapan ako nitong subject nato dahil hindi sya masyadong nakakasalita, bakana stroke? ewan.

Nanglumipas ang Oras Uwian na. Pumunta muna kami sa locker para ilagay dun ang ibang gamit namin ni Marie.

Magkatabi lang kami ni Marie nang Kwarto sa Boarding house. Hindi kami sa iisang kwarto dahil ayaw ko o ayaw nya? Ayaw namin dalawa, ewan ko ba kong bakit ayaw namin sa iisang kwarto.

Nang Umuwi na kami, hindi ko na pinigilan ang sarili kong humiga sa kama, pagod na pagod na talaga ako. Hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.

Tristan P.O.V

Nang Uwian na naglibot-libot mo na ako sa Mall walang naman akong gagawin sa bahay dahil naiinip na lang ako dun.

Pumunta akong Coffee Shop umorder na ako na inumin ko at umupo.

May mga katabi akong mga Couple pero sa tingin ko ako lang ang walang kapares.

Wala akong girlfriend dahil may hinahanap ako na magiging sapat sa panlasa ko. Ayoko nang maingay ,gusto ko tahimik, mabait, gusto ko mabait na masungit, ayoko sa malandi, gusto ko simpling babae lang, ayoko sa palainum, ayoko kong laging nagpapansin, gusto ko yung tipong hindi masyadong palakaibigan para wala akong kaagaw. May isang babae lang sanang ganyan. at kong makahanap naman ako hindi ko na ito papakawalan.

"Honey? Kailan mo pa ba hihiwalayan yang babae mong walang pakialam sa buhay?! Huh?" Mahinang sigaw nang babae kaya naman nakinig ako Haha ayokong makinig pero naririnig ko.

"Hey Honey! Don't worry, it's not the right time to tell her because ayokong sabihin nyang ganon ganon lang ko syang Hiwalayan. I love her but i love you so much honey." paliwanag nang lalaki

"Ugh! honey so, mahal mo pa talaga sya?! ano namang nandyan sa babae na yan. Napakatahimik halos di na makausap."

"Okay honey. Don't worry, I've plan anything so shut up your damn mouth!" pigil na sigaw nang lalaki kaya naman napalingon ang ilang customers at tumahimik naman ang babae. 

Umuwi na ako at dumidetso sa kwarto, naligo agad ako at natulog na.

K I N A B U K A S A N  .....

Araw ng martes 

maaga akong nagising dahil excited ako. naligo na ako at nagbihis, kumain nang kaunti at dumidetso sa kotse ko.

Pinark ko ito at bumaba na. kamalasan na kasabay ko tung babae na to. 

Naopakasimpling babae lang sya, makita mo lang sa mukha niya tahimikin na, tika hindi naman ako nag de-describe nang tao ha

"KATEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!! Ba't moko iniwan!" nakangusong sabi nung tumawag sa kanya at huminto ako at tumingin sa kanila, parang baliw sila mag-uusap, kahit na malapit lang sumisigaw pa rin. 

"Di ko kasalanan nang iwan kita. Ayokong maghintay. Ang tagal mo kasi." malumay na ani nya at may panunuksong tuno.

"hehehe ... nagme-make-up pa kasi ako bakit di mo ko tinawag" nahihiyang sabi nya at sabay lugay nang kanyang buhok.

0_o 

"At anung tingin tingin mo dyan ha ? " taas kilay at diretso tingin sa aking mga mata. 

"A-ahhh Ehh" di ako makapagsalita, ano bang nangyari sakin

"HA?!" namamanghang kwesyon nya " gusto mong dagdagan ko pa nang i-o-u ? para kompleto ?"at nagulat naman ako dahil lumapit ito sakin, napaatras naman ako baka anung gawin nya sakin.

"Ahh sorry. Di ko sinasadya, patawad." paumanhin ko at nagsimulang maglakad. 

0_O 

PLEASE VOTE AND COMMENT PO :) HOPE YOU LIKE IT... 

WANT TO ADD ME : 

 MAX VEY  MY FACEBOOK ACCOUNT. 

KAMSAHAMNIDA :)