Bir zamanlar çok tatlı, minik ve kibar bir ponycik vardı.Adı ELRUZA idi.Elruze çok üzülmüştü.Ama sorunlarını aşamıyordu.Sorunu da arkadaşlarının onunla oynamamasıydı.Kime söylese derdine derman bulamıyor, biraz büyü sonra git belki oynatırlar ama sen büyüsen ne kadar büyürsün orasını kimse bilemez, diyip bıyık altından gülüyorlardı.Elruza kabalaşıp kimseyi üzmek istemiyordu.Tek hayali arkadaşları FRANKLİN,STEPHANİE ve JOHNS un onunla dalga geçmeden güzel bir gün geçirmesiydi.Bazen kendi kendine,keşke tüm istediklerimiz şıp diye gerçekleşse, ama ben bunu başarabilirim ,dedi ve hazırlanıp şatolarının karşısındaki parkta oynayan arkadaşlarının yanına koştu . ELRUZA nın ağzı açık kaldı.Çünkü Stephanie ona bakarak ,Elruza hadi oynayalım sana birşeyler söylememiz gerek,diye bağırdı.Elruza koştu ,hemde hiç olmadığı kadar .Stephanie,Franklin ve Johns ona sarılarak hep bir ağızdan ,özür dileriz seni çok seviyoruz,diye bağırdılar.Elruza hiç olmadığı kadar mutlu olmuştu.Ve artık hep birlikte oynuyorlardı.
SON
YOU ARE READING
ELRUZA
RandomELRUZA ÇOK ÜZGÜN AMA NASIL MUTLU OLDUĞUNU MERAK EDİYORSAN OKU.BENİM VE DAHA FAZLASI İÇİN BEĞEN VE BENİ TAKİBE AL.BUNU YAPARAK HEM BENİ HEM DE ELRUZA YI MUTLU EDEBİLİRSİN.