KONAĞIN AŞKI

KONAĞIN AŞKI 3.BÖLÜM

3.BÖLÜM

Zeyneple kerem el elle sergiden çıkmış deli gibi gülüyorlardı! Zeynep nezaman evlenicez dedi. Kerem hemen yarın evlenelim işte diye cevap verdi. Zeynep oha kerem dedi. Ve güldüler. Kerem hadi annemlere haber verelim dedi. Zeynep utansa'da kaçarı yoktu.. 

Sümbül etrafına kızlarını almış sohbet ediyordu. Emine ve hasret toz alıyordu salon'dan avluya sesler gidiyordu. Telefon çaldı sümbül oğlum diye açtı. Kerem gülerek napıyorsunuz anne dedi. Sümbül anlatmaya başladı kerem gülüyordu. Anne bak gelinin yanın'da evleniyoruz dedi. Sümbül evleniyormusun diye bağırdı. Yağmur kendini koltuğa atıp güldü. Nihan şaşırmıştı emine ve hasret olanları dinleyip gülüşüyorlardı. Sümbül oğlum ailesini tanısaydık bir diyordu ama sevinçten ağlıyordu. Kerem dur anne gelinini veriyim hem ilk seni aradık dedi. Sümbül'ün koltukları kabarmıştı 

Zeynep=Meraba nasılsınız

Sümbül=Ah güzel kızım çok mutlu ettiniz bizi

Zeynep=Bizde çok sevindik 

Sümbül=Nezaman geliyorsunuz kızım ( Yağmur telefonu ellimden kaptı)

Yağmur=Meraba yengecim ben yağmur kerem abimin en küçük kardeşi çok merak ediyorum seni

Zeynep=Bende öyle abin bahseti en yakın zamanda tanışıcaz

Sümbül=Ver şunu! Kızım çok öpüyoruz hemen gelin 

Zeynep=Bizde öyle efendim

Sıra zeynep'in ailesin'deydi. Deryalar kahvaltı yapıyordu telefon çalınca derya kalkıp açtı zeynep'in sesini duyunca  çok sevindi. Gülerek konuşuyorlardı zeynep birden abla ben evleniyorum dedi! Derya çığlık attı ne evleniyormusun dedi. Murad gülerek teyzem'den de bu beklenirdi diyordu Ahmete gülüyordu deli kız dedi. Hikmet birden kalkıp telefonu derya'dan çekti '' Nedemek evleniyorum kimdir nedir'' Dedi. Zeynep Valla baba bende bilmiyorum ki dedi ve güldü. Kerem yanın'da krize girmişti. Durumları cidden komikti. Derya telefonu babasın'dan alıp nezaman evleniyorsunuz dedi. Zeynep haftaya deyince Derya nasıl yetişicez kızım diye bağırıyordu. Ahmet ve murad kahkaha attı. Babası kalbini tutarak koltuğa oturdu. Zeynep yakında geliyorum hallederiz dedi. Ve telefonu kapattı. Kereme döndü ve kahkaha attılar. Çok mutluydular zeynep keremin sırtına atladı hep böyle oluruz zannediyorlardı.. 

Jiyan keremin evleniceğini öğrenince odasına çıktı gözlerini açıp içinden bazı kelimeler söyledi. Sümbül hemen hazırlıklara başlamıştı, Odalar boyanıyor eşyalar yenileniyordu. Zeynep ve kerem istanbula gidiceklerdi. Sümbül kirve ve nihan da istanbula gidip zeynep'i ailesin'den isteyecekti sonra'da düğün olacaktı. Zeynep ailesine herşeyi anlatmıştı. Babası bu duruma karşı çıksada kızını kırama'dı hazırlıklar başlamıştı. Zeynep hem ailesiyle zaman geçiriyor hemde hazırlık yapıyordu. Seyhan keremin evleniceğini duyunca deli gibi gülmüştü! Kerem aşık olduk oğlum diyordu.Seyhan '' Ellerini kaldırdı biraz tanısaydın be abi illa ağalık yapıcaksın ha '' Diyordu. Oturmuş zeynep'i bekliyorlardıZeynep yanlarına gelmişti. Kerem hasretle sarılmıştı ayrılalı sadece saatler oluyordu. Seyhan zeynep'i çok sevmişti.Abisine eğildi '' Doğru karar kerem ağam '' Dedi. Kerem gülerek sağol küçük ağam dedi. Zeynep garip garip onlarabaktı. İçinden keşke meliste burda olsaydı dedi. Ama melis orda kalmayı tercih etmişti! Zeynep herkes bir anda tanışmasın diye ablası derya ve eşi ahmetle kerem ve seyhanı tanıştırmıştı herşey şimdilik düz gidiyordu. Yarın zeynep'i isteyeceklerdizeynep halen şoktaydı. Sabah evde yoğun bir telaş başladı zeynep zıplaya zıplaya herşeye yetişmeye çalışıyordu. Derya söylense'de oda heyecanlıydı. Babası halen biraz tanıyın diye konuşuyordu. Murad olanları izleyip gülüyordu..Akşam olduğun'da ev birden kalabalık oldu zeynep kapıda sümbülü süzdü. Orta yaşlar'da  hafif kilolu çok güzel bir kadın'dı çocukları annelerine çekmiş diye geçirdi içinden. Siyah bir takım koyu renk eşarp ve topuklu ayyakkabı giyinmişti, Ablası soğuk ve mesafeliydi kerem biraz durumun'dan bahsetmişti. Uzun boylu ve zayıftı mas mavi gözleri vardı korkutucuydu saçları kısa ve kıvırcıktı. Seyhan keremle zeynep'e destek oluyordu. Zeynep'in babası resmen keremi sorguya çekmişti. Sümbül gelinini sevmiş ve hediyeler getirmişti. Kahveler içildi ve kız isteme başladı. Sümbül Allahın emri diye başladı. Zeynep'in babası istemese'dekızı mutlu olsun diye verdi. Zeynep ve kerem birbirine baktı ve güldü. Çok büyük ve hızlı bir aşktı.. Kerem ve seyhan ailesiyle dönmüş tüm hızıyla hazırlık yapıyorlardı. Zeynepler'de istanbulda hazırlanıyorlardı. Zeynep pek adet bilmese'de sonuç olarak bi konağa gelin gidiyordu. Bir kamyon çeğiz ve eşya gönderdi nevşehire sümbül hanımı arayıp haber verdi. Sabah kamyon'dan eşyalar taşınırken sümbül mutluydu içinden adet bilen kız diyordu. Yağmur ha bire nihana zeynep'isoruyordu. O da sıra'dan bir kız diye anlattıyordu. Evin çalışanları mutfakta dedikodu yapıyorlardı.. Kerem çok heyecanlıydı. Sabah zeynep ve ailesini alan'dan alacak ertesi günde düğünleri olacaktı halen inanamıyordu. Sonun'da büyük gün gelmişti herkes erken'den kalkmıştı kerem bir sağa bir sola dönüp duruyordu.  Kirve çiçeklerle konağa girdi.Kerem hah dedi gözlüklerini taktı ve çiçeği elline alıp hadi çıkalım dedi. Seyhan daha çok erken ya kahvaltı yapalım dedi. Kerem ordayeriz hadi dedi. Seyhan anahtarı aldı ben kullanırım dedi. Kerem yok artık dedi. Ve iki çocuk gibi konağın etrafın'da koşmaya başladılar Kirve gülüyordu. Yağmur merdivenlerden abii annem kahvaltıya gelsinler dedi. Kerem ellini kaldırdı ne kahvaltısı ya gelicekler şimdi dedi. Sümbül yukar'dan bağırdı Size hemen gelin dedim diye. Seyhan elliyle oh yaptı. Kerem gözlüğünü çıkartıp çiçekleri kirveye verdi Yukarıya çıktılar. Keremin elli titriyordu. Sümbül dudak altın'dan gülüyordu. En sonun'da yağmur dayanamadı ve kahkahayı attı. Nihan bile gülüyordu. Kerem hadi dedi. Bütün aile arabalara bindi ve alana gittiler. Herkes oturmuştu kerem bir sağa bir sola yürüyordu. Seyhan ve yağmur duvara yaslanmış gülüyordu. Kerem ofladı ve saate baktı sonra ışığını gördü. Kapı açıldı zeynep kırmızı bir badi siyah şal siyah dar kotve topuklu giyinmişti saçları kıvır kıvır ve uzundu. Ellinde çanta vardı. Yanın'da ablası arkada babası, eniştesi ve onun oğlu murad. Kerem geliyorlar dedi. Yağmur oha çok güzel dedi. Kerem Zeynep'in önünde durdu zeynep gülüyordu sümbüle döndü eğildi ve onu ellinden öptü. Sümbül kalbinden vurulmuştu hoşgeldin kızım diye sıkı sıkı sarıldı. Kerem sırayla zeynep'in ailesini öpüyordu. Yağmur zeynep'e sarıldı '' Ya çok güzelsin'' Dedi.Zeynep güldü '' Sen aynada kendine bakmıyormusun kızım '' Dedi. Sonra muradla yağmuru tanıştırdı. Seyhana ve nihana sarıldı kerem hep beraberdışarıya çıktılar arabalara biniyorlardı. Keremin arabasının önünde durdu. Zeynep'e çiçek verdi konuşmadılar öyle bir bakıştılar ki sümbül saatlerceonları izleye bilirdi. Yağmur ellerini birleştirdi daha önce böyle bir aşk görmemiştim dedi boynunu bükerek nihan benle enişteni unuttun dedi vearabaya bindi. Kerem zeynep'e kapıyı açtı zeynep keremin yanına bindi ve otele gittiler. Zeynep'in diğer akrabaları yarın geleceklerdi. Keremlerin buralar'da otelleri, şirketleri vardı. Yarın zeynep rahat hazırlansın diye bağ evini hazırlatmıştı eşyaları oraya gönderildi. Otele gidip yerleştilersonra hep beraber yemek yediler. Keremler eve döndü yarın büyük gündü..

Sabah zeynep'in teyzeleri'de gelmişti zeynep gelinliğini giyinmişti saçı makyajı herşeyi tamamdı sabahın köründen beri davul zurna çalınıyordu. Ana baba günüydü sanki. Derya ve zeynep sürekli birbirine sarılıyordu zıplıyorlardı. Zeynep sonkezaynaya baktı heyecandan öle bilirdi. Babası odaya girdi zeynep boynunu büktü keşke annem'de olsaydı diye geçirdi içindenbabası zeynep'e Kolye taktı ailemizin simgesi dedi. Zeynep babasına sarıldı. Murad koşarak teyze seni atla almaya geldilerdedi. Zeynep yok artık dedi ve eteğini tutarak dışarıya koştu ellerini ağzına götürdü kerem insan değilsin dedi. Herkes onlarıizliyordu. Bembeyaz bir atın üzerinde sim siyah bir takımla dünyanın en yakışıklı ve kutsal erkeği gibiydi kerem zeynep yanınakoştu. Kerem ellini uzattı zeynep'i çekip önüne oturttu sım sıkı sarıldı ve rüzgara doğru hızla gittiler..Aşkın önünde kim dura bilmişki ??

YAZAR'IN SİZE ÖZEL NOTU**

Benim, aşktan başka hiç bir arkadaşım yoktu ve olmadı.Ne dünyaya gelmeden önce, ne de daha sonra aşksız yaşadım.Canım, içimden bana şöyle sesleniyor: Ey aşk yolunun olgunyolcusu bana kapıyı aç!!

M.BARAN