2.bölüm
Sabah kalktıgimda kendimi pasaklı bir odada buldum.
Neredeydim ben böyle! içeriye bir adam girdi oldukça sakindi ve bağlı olan ellerimi açtı benimle gel dedi.
Zaten adamla gitmekten başka çarem yoktu .
Beni üstünde girilmez yazan bir yere götürdü girerken ise adamın eline dokundu adam ancak öyle içeri aldı bizi.
İçerisi hastaneyi andırıyordu.Beni buraya niye getirmişti ki?
Ben hasta değilim dedim. Bana hiç cevap vermedi.
Bana doğru döndüğünde elinde bir iğne vardı bana doğru baktı ve igneyi tam kalbimin ortasına vurucakken benim yaşlarımda olan bir erkek geldi ve igneyi kötü adamın koluna dogru yaklastirdi fakat vuramadı adam bizi kovaliyordu biz de olabildiğimiz güçle kaciyorduk.
Kaçmayı başarmıştık ama bu olanları anlamıyordum benden ne istiyorlardı bu kadar kötü ne yapmış olabilirdim ki?
Yanımdaki erkeğe adının ne olduğunu sordum o da jared dedi.
-Benim adım da Carly dedim.
Peki beni niye istiyorlar diye sordum. O da sadece seni değil beni de istiyorlar dedi.
Ama niye bunun mutlaka bir açıklaması var dedim.
Sana bunu söyleyemem dedi. Ne kadar ısrar etsem de nafile.Kendi bildiğini okuyordu söylemiyordu.
Birden duraksadı hareket etmiyordu . Ne oluyor diye sarstım korkuyla.
Geleceğini görebiliyorum dedi sadece . Ne sacmaliyorsun diye tersledim onu.
yakında ,yakında, yakında ... demekten başka bir sey yapmıyordu.
Yakında derken neyi kastediyorsun dedim.
Bir anda o kaslı ellerini belime doğru sardı çok güçlüydü ne yaptığını anlayamadan beni kendine doğru itti.Nefesi nefesime değiyordu. Bundan hoşlanmıştım.
Bir anda arkamdan araba geçti ama ben bunu hissetmedim. Sadece dudaklarımızın ne kadar yakın olduğunu hissedebiliyordum.
Dudaklarimiz gercekten cok yakindi birbirlerine değecek anda lanet olasi telefonum çaldı.
Arayan Robet'tı. Yüzüne kapattim. jared'tan nazik bir biçimde Özür diledim ve bana ;
-nerde kalmıştık ? dedi.
Cevap vermedim.
Tam o anda dudagini dudagimda nefesini nefesimde hissediyordum. Beni sert bir biçimde sanki ona aitmisim gibi öpmeye başladı.
