Accident || Namjin Mafia AU

Chapter 4 ✔

A/N: re-written. Basahin nyo nalang ulet. Ganern!

..............................

"I am Yoongi, at uunahan ko na kayo, kaibigan ko si Namj-nam"

-----------------------------

Jin's POV

"Ankyut naman ng endearment mo sa kanya. Namnam HAHAHA nobyo mo? Charot lang. And well, I'm Jin *winks*. At ito naman si Hoseok, my best friend slash roomie." I said joyfully. Pati naman kaibigan ng shokoy na yun ang gwapo! In fairness, huh? Pero mas bet ko parin si Nammie ko! Ohh my heart is in love~

"Sige, labas muna ako ng kwarto, ha. Luluto lang ako ng ramen." Sabi ko sabay labas sa kwarto ni Hoseok.

*****Timeskip*****

8:36pm

We had a good time together with Yoongi at umuwi na rin sya. Nakita kong nagba-blush si Hoseok nang sumakay na si Yoongi sa kanyang sasakyan.

"Uy, seokie, crush mo?" Tanong ko sa kanya and i smirked.

"Uy! Hindi ah!" Pasinungaling niyang sabi, kahit halata naman na nagba-blush siya. Even though he denies it, alam na alam kong may gusto sya kay Yoongi eh! For almost all of my living years, kasama ko na sya.

"Pakipot ka pa!! Gusto mo sya eh!! Aminin mo na kase eh para titigil na ako!!" Sabi ko nito and i pout. Best actress 'to noh!

"OO NA!! GUSTO KO SYA!! TAPOS!!" Sabay padalbog na pagsara ng kanyang kwarto. Hala!! Baka ginalit ko ata!

Habang maaga pa, at galit pa siguro sa akin si Hoseok, lumabas muna ako ng bahay. Unexpectedly, I saw a familiar car in front of Hoseoks house, and it's Nam's! Ano ginagawa niya dito?

"Wanna go somewhere?" He asked as his car's window opened.

"Magpapahangin lang sana, galit yung kaibigan ko sa'kin."

"Wanna ride with me?"

"If you want so."

"Then, hop on! Leggo."

Binuksan nya ang pinto ng kanyang sasakyan at pumasok ako. Matagal-tagal din ang biyahe namin papunta sa lake. Maganda ang view 'dun, at nakakawala ng stress. Hoping i can go here with Hoseok pero hindi pa sa ngayon.

"Do you like it?" He asked.

"Nekekelerke pele dete! Oops!" Sabay takip ng labi ko. Napapa-automatic na tong pagsasalita ko ng E language kung kasama ko siya. Masama na 'to!

He bought us food in the nearest convenience store dahil kulang pa rin 'yung ramen ko kanina, and i think narinig niya ang sigaw ng aking mandirigma pagdating sa pagkain.

"Thanks for this day, Nam." I said.

"No problem, as I said, we're already friends. You can call me anytime."

"By the way, uuwi na ako." Aalis na sana ako pero pinigil ako ni shokoy!

"Let me take you home." Sabi niya. Do i have a choice?