(Ganun na ba talaga ako kapanget masama ba akong taon bakit kailangan mangyare sakin to ! Pilitin ko man maging masaya pero bakit may kulang parin 😭)
-----------------------------------------
*Di ko alam ang pasikot sikot ng seoul basta ang naisip ko lang tatakbo ako kung saan magiging malayo ako sa kanila at pupunta ako sa lugar kung saan makakalimutan ko siya! Wala na akong pakialam kung anong mangyari sakin*54 missed call from mycannah at danics
Medyo kumalma na rin ako pero gusto ko parin talaga mapag isa
" Saddy's RestoBar? Parang gusto ko uminom para makalimot din ako kahit konti magpapakasaya ako! "
*wala na akong ibang gusto kundi makalimot kahit panandalian lang *
-----------------------------------------
"Shot pa!!! Cheers!!! ay mag isa nga pala ako hahahaha!!!"
"Ma'am im so sorry but the bar was supposed to be closing and your already drunk ma'am and dont worry ma'am my staff will get you a taxi that take you to your home"
"This way ma'am"
"Anong this way thiss way i can understand you noh! At saka im not lasing ok! I can managed my self don't touch me! And here's the tip! kamsamida"
(Paglabas ng bar )"Lalalalalalalalalalalalalalalalala" 🎶
"Bbbbbbllllllaaaaagggggg!!!!!"
"Na naman ang tanga tanga naman ng mga tao ngayon!!!!!!"
"Ouccccccccchhhhh!!! Hey ! Oh wait! "
"Your a boy ! Hahahaha! Ewan ko ba bakit kayong mga lalaki mahilig kayo manakit ng babae katulad nalang nito! "
"Im sorry miss what did you say"
"Im sorry??? Ganyan naman kayo lagi eh! Puro sorry ! Katulad mo lang yung ex ko sinaktan mo din ako! "
"Miss are you ok? I can help you"
"Oh! Your spokening dollar hahaha! I said! Your like my ex you hurt me too (starting crying) i just want to feel how to beloved with someone that really cares for me "
*Basta ang alam ko pagod na ako at gusto ko na mag pahinga*
"Hey miss wake up are you ok ? Miss wake up ! "
--------------------------------------------
BINABASA MO ANG
ImPossible
FanfictionEto ay kung saan ang salitang IMPOSSIBLE ay pwedeng maging I'M POSSIBLE