My Childhood bestfriend is now my Boyfriend

Chapter 8

Maaga ako umalis sa school pag kabell na pagkabell lumabas agad ako ng school ayoko pa umuwi napagisipan ko muna na pumunta sa walang tao.
sa park ako pumunta wala kasing tao dito kapag 3 ng hapon kaya dito ako dumeretso sa puno na malaki kung saan lagi ako nananaginip.

Nandito na ako ngayon sa park.

Hindi ko alam pero lagi ako nananaginip dito sa may puno kasama yung batang lalaki.

Sino kaya sya.?

laging ayan ang tanong sa isip ko.

hindi ko matandaan kung kilala ko ba sya or naging kaibigan ko sya.

Nasa ilalim ako ng puno naka upo iniisip ko yung napanaginipan ko kagabe.

'FLASHBACK'

"Uy bata anong ginagawa mo dyan?" sabi nya sakin.

"Wala kang pake."sabi ko sabay taray.

"Ang taray mo naman tinatanong lang kita eh." sabi nya pa sakin.

"Dont talk to me." sabi ko sa kanya.

"Bumaba kana dyan baka mahulog ka dyan ." sabi nya.

"You dont care." sabi ko.

"Okey." sabi nya.

maya maya.

"Heeeeelp meeee huhuhuhu." sabi ko habang naiiyak.

"Bataaaa humawak ka lang tutulungan kita." sabi nya sakin.

"Okey." sabi ko habang umiiyak.

"Bata kapag sinabi kong bitaw bitaw ah?" sabi nya sakin.

"Are you crazy? paano kung di mo ako masalo?" sabi ko sa kanya.

"Basta bitaw kapag sinabi kong bitaw." sabi nya.

"Okey basta kapag namatay ako mumultohin talaga kita i swear." sabi ko.

"Okey, One, Two, Three, Go bitaw na bata." sabi nya.

Bumitaw na ako at nasalo nya ako.

Akala ko talaga hindi nya ako masasalo eh.

"Tayo na dyan sabi ko naman kasi sayo eh baka mahulog ka dun." sabi nya.

"Oo na thankyou sa pagligtas mo sakin ah." sabi ko.

"Your welcome nexttime wag kana ulit aakyat sa puno ah." sabi nya.

"Yes I swear." sabi ko tapos tinaas ko yung kanan kong kamay

"Good." sabi nya.

"Hmm bata what's your name?" tanong nya sakin.

"Ah my name si Alessandra Jelaine Mae Vladez Ikaw bata what's your name?" tanong ko sa kanya.

"Ah my name is-."Aaaaahhh bat ba hindi ko maalala yung pangalan nyaaaa.

Ayoko na isipin sumasakit ang ulo ko.

Napagisipan ko na umuwi na.

-
-
-Apartment.

"Bessy."T_T Tawag nya sa akin.

Hindi ko sya nilingon, sinara ko na yung pintuan dumeretso ako sa kusina at kumuha ng makakain at umupo na sa upuan.

"Jelaine, Bessy kausapin mo naman ako oh."Sabi nya habang naiiyak na.

"Bes-."hindi na nya natuloy yung sasabihin nya ng tumayo na ako.

Dinaanan ko sya pero hindi ko pa din sya tinitignan at kinakausap.

Umakyat na ako sa kwarto ko at doon ko na lang itinuloy yung kinakain ko.

May kumakatok sa pinto ko.

"Bessy, kausapin mo naman ako oh may mali ba akong nagawa?."tanong nya.

Hindi ko sya sinagot at humiga na.

"Bessy, kung may nagawa man akong kasalanan sorry na, basta lagi akong nandito kapag may problema ka."sabi nya.

Wala na akong naririnig na katok at nagsasalita sa pinto ko.

Hindi ko namalayan na umiiyak na ako.

Bakit ako umiiyak?

ano bang problema ko?

Natulog na ako.

-
-
-Kinabukasan.

Nagising ako sa ingay ng alarm clock ko.

pinatay ko na yun at pumunta na sa banyo para maligo.

Pagkatapos ko maligo nagbihis na ako.

Bumaba na ako naabutan ko si jam na nakabihis na at naghahain ng pagkain namin.

napangiti ako bumalik na sya sa dating sya yung araw araw gumigising sya ng maaga para magluto ng kakainin namin.

"B-b-bessy k-kain na tayo."naiilang na sabi nya.

Tumango na lang ako at lumapit sa lamesa.

Walang niisa nagsasalita sa amin.

Nang bigla nyang basagin yung katahimikan.

"bessy,sorry kung may nagawa ako pansinin mo na ako please, ayoko ng ganito tayo eh."naiiyak na sabi nya.

Ngumiti ako sa kanya.

"Ako ang dapat magsorry sayo, At wala kang kasalanan, Hindi ko alam kung bakit ako nagkaganun siguro dahil nabigla ako dun sa nangyare sa school."pagpapaliwanag ko sa kanya.

"Sorry talaga bessy."sabi nya sakin tumayo sya sa upuan nya at lumapit sakin niyakap nya ako.

Niyakap ko din sya.

"So okey na tayo?."Tanong nya sakin.

Tumango ako at ngumiti.