L.A POV
Parang Zombie akong nag lalakad papasok sa Condo ko Di ko na nga narinig ang pag bati sakin ng Guard. Nasa taxi palang akong lutay na lutay na ko buti nalang even nakaya ko pang umuwi dahil alam ko sa sarili ko na wala ako sa katinuan ang sakit na paulit ulit malala ang mga pangyayari na dapat na kalimutan ang sakit kasi hanggan ngayon alam ko nasa puso ko parin sya.
Bumalik ako sa katinuan ng tumunog ang elevator. Nasa floor ko na pala ako. Hay Buhay!!! lantay na lantay ako na pumasok sa condo ko at tuloy tuloy na pumasok sa kwarto ko agad akong umupo sa kama at pinagsak ang sarili ko. Ilang minuto akong tulala sa kisame nag biglang nag ring ako cellphone ko. Aga kong hinanap sa bag ko ang cellphone nakita Kong tumawag si Andrea agad ko tong sinagot
"Hello" bungad ko sa kanya
"Hoy!! Babae nasaan ka ? Ok ka lang ba? Di mo kami pinansin pag labas mo ng opisina umiyak ka pa. Gusto man kitang sundan alam ko gusto mo mapag isa" sabi niya sakin. Kahit baliw to alam ko na maaasahan ko sya
"Ok lang ako! Masama lang pakiramdam ko" I lied to her. Ayaw ko na sabihin na mag kinalaam si Zack
"Hoy!! Sakin ka pa talagang masisinungaling. Alam kong si Zack yan. Dahil nakita ko na naka tulala sya sa labi ng table mo kaya alam ko na nag kasagutan kayo " sabi niya.. Hay nag sinungaling pa ko mabibisto din pala.
"Sige na Drea pagod na ko! Mag papahinga na muna ako" sagot ko, Hindi ko na siya hinintay pa mag salita at binaba na ang tawag.
Bakit pa kasi sya bumalik. Okay na ang buhay ko di ko alam kung balik pa sya bumalik, kung kailan na bumubuo na ulit ang puso ko nag pakita pa sya. I want to ask god why for all the people why me.
Sa sobrang pagod ko hindi ko na malayan na nakatulog na pala ako. nalang ako sa sunod sunod na doorbell tinignan ko ang cellphone ko nakita ko na 12:30am kaya nag taka ako kung sino tong doorbell mg doorbell. Hindi na ko nag abala ayusin ang sarili ko at dumiretso na ako sa pintuan
"Anu na alam mo ba kung anong oras na!!?" Sabi ko habang binubukas ang pintuan
"Ganyan ka ba tumanggap ng bisita?"malamig na boses.. agad akong na pamulat at nagulat ako kung sino ito nawala ang antok ko
"Z-z-zack p-aano mo nalaman na dito ako nakatira?"
"Boss mo ko diba? Pinahanap ko yung informations mo at nalaman ko kung saan ka nakatira?" Sagot niya sakin..
Hindi ko alam kung ako ang sasabihin ko o gagawin.. bigla nalang siya nag salita
"Ganyan ba talaga itura mo pag tumatanggap ng bisita?" Parang galit na sabi niya.. nag taka naman ako at tinignan ko yung sout ko
"Oh!! Shit!!" Napamura ako dahit naka bukas pala ang botones ng damit ko nakakahiya agag ko tinakpan ang katawan ko ang tumingin sa kanya ng masama
"Ano ba kailan mo at Pinuntahan mo ba ako ng ganitong oras?" Sabi ko
"Hindi mo ba ako papatuloyin?" Sabi niya sakin. Tumaas ang kilay ko sa kanya
"At bakit naman kita papatuloyin as far as I remember I did invite to to come and barge me in the middle on the night" sabi ko
"I just want to talk to you. Please my Cutie" paawa niyang sabi
"Wanna talk we're talking already" sagot ko
"Not like this talk" pakiusap niya
"Look Zack wala na tayong tapat pang pag usapan tapos na tayo 6yrs ago .. wala na tayo. Kung maari nga ayaw na kitang makita o makausap pa pero dahil boss kita at mahal ko ang trabaho ko hindi ako aalis kahit gusto ko. Kaya please wag mo na akong kausapin , wag na natin pakilaman ang mga buhay natin lets treat each other us civil or boss , employee or mas maganda parang hindi na tayo mag kakilala plz.. " mahabang pahayag ko.. tulala lang sya kaya I take that minute para isarado na ag pintuan ..
Hindi ko alam kung umalis na. After ko isarado ay dumiretso na ko sa kwarto ko at himiga sa kama dun ko binuhos lahat ng iyak ko..
I promise myself I forget you!! ZACK
YOU ARE READING
Miss Bitter
Romance"Oo na! Ako na! Oo nga Ako na nga!" Line ni Miss Jennylyn Mercado Inamamin ko ako Bitter ako Super Bitter sa buhay ako na si Miss BITTER nakakainis para akong tanga umasa! Yan tuloy nasaktan ng todo Ganon yata talaga ang buhay may mga tangang uma...
