Please, remember me (Kaisoo)

Chapter 04 - Do not catch me, I'm not falling

"I don't know what they are called, the spaces between seconds– but I think of you always in those intervals." 

—

Chapter 04 - Do not catch me, I'm not falling

Mahigit kalahating oras ng naghahanap si Jongin pero hindi pa rin niya makita si Kyungsoo. Natatakot siya na baka naglaho na ang binata, na hindi niya ulit 'to makikita.

"Kailangan ko ng mahanap si Kyungsoo," saad nito sa sarili at nagsimulang maghanap muli.

Nang makarating si Jongin sa sementeryo narinig niya si Kyungsoo na kumakanta. Kumakanta ito sa itaas ng poste. "Hyung," he whispered, looking worriedly at Kyungsoo. "Baka mahulog ka jan! Kyungsoo-hyung!" he shouted, mabuti nalang at walang tao sa lugar na iyon. Kung hindi ay siguro napagkamalan na siyang baliw.

Lumingon sa kanya si Kyungsoo na ngayon ay nakangiti na. "Kkamjong! Ikaw pala yan! Kumakanta ako para marinig ako—"

Biglang naputol ang sasabihin ni Kyungsoo nang bigla siyang ma-out of balance at mahulog sa poste. "Kyungsoo!" he shouted, running as fast as he can to catch Kyungsoo. Then he remembered something.

—flashback.

Nasa kwarto silang tatlo nina Jongin at Yifan ng mapagpasyahan ni Kyungsoo na kumain ng noodles sa baba.

"Fanfan, Kkamjong, let's eat noodles!" pang iimbita niya.

"Tara!" sigaw ni Yifan at hinila pababa si Kyungsoo, sumunod na lamang si Jongin sa kanila. Nang makarating sila sa kusina, nalaman nilang hindi pala nila abot ang lagayan ng noodles.

"Paano natin makukuha 'yung noodles?" tanong ni Yifan kay Kyungsoo.

"E 'di aabutin natin! Kumuha ka ng upuan at papatong ako," plano ni Kyungsoo at agad namang sumunod si Yifan. "Fanfan, hawakan mo  yung upuan para 'di ako mahulog." saad nito at tumingin kay Jongin. Walang ginawa si little Jongin kaya nginitian lamang siya ni doe-eyed.

"Kkamjong, tulungan mo kaya kami ni Soo dito," sabi naman ni Yifan, na natatakot baka mahulog si Kyungsoo.

Lumapit naman sa kanila si Jongin at tumapat siya sa upuan na kinatatayuan ni Kyungsoo.

"I'll catch you when you fall," Jongin seriously said.

"Really?"

"Yes, without hesitation." 

—end. 

Jongin nearly jumped to catch Kyungsoo, but he failed. He didn't catch Kyungsoo, when he looked at his front, Kyungsoo was standing still looking at him with fear. Jongin realized that Kyungsoo was already dead. How silly of him.