"Hi Katie, napagisipan mo na ba ung tanong ko? One week na kitang nililigawan aah!"
Pangungulit sakin ni Bryan.
Actually, (manny pacquiao lang?) natutuwa talaga ako kapag kinukulit ako ni Bryan, at take note, kinikilig din ako. ^_^
Sino ba naman ang hindi kikiligin sa tall, dark, handsome, marunong kumanta at maggitara, gentleman, matalino, top model at mabaet na si Bryan. Ako pa ba? o_O
Definition pa nga ng iba sa kanya Perfect. Exagerated masyado pero dandandan dalandan dandandan sarap ng reaaaaal..
"Uy Katie baby?" Tawag niya ulit sa akin.
"Anong baby? Pwede ba don't call me baby! Hindi mo 'ko baby!" Asik ko sa kanya.
"Sorry Katie, pero please, pag-isipan mo na ah?" Sagot niya sa pagsigaw ko sa kanya.
"Sayang ang oras.. ." Habol niya. At sabay takbo palayo sa akin.
Hindi ko alam kung bakit ako biglang kinabahan nun narinig ko un. Dadump dadump, sabi ng puso ko.
Sayang ang oras.
Sayang ang oras.
Sayang ang oras.
"Ayyy! Pisti! Paulit ulit sa kukute ko yun ah! Hanuba! Stop na plis! -.-" Kausap ko nanaman sarili ko.
Nasaan na ba yang Bryan na yan?
Ano bang ibig niyang sabihin?
Bakit bigla akong kinabahan?
Bakit ganun ung epekto sa akin nun last sentence niya?
Is he leaving?
Aalis na ba siya?
Bakit ba siya nagmamadali?
Ayaw na ba niya mag-effort?
Eh bakit ba ang dami kong tanong sa inyo?
Di na bale na nga, kausapin ko na lang siya after class..
============================================
5PM (AFTER CLASS)
Silip dito. Silip dun.
"Ooh Bryan, where na you? Dito lang me."
Takbo ako sa garden, wala. Rampa sa laboratory, wala din.
"Teka baka kumaen sa cafeteria, ekk! Wala din siya. Hala nasaan na ba yun kumag na yun?"
"KAAAAAATIIEEE MY LOOOOVEEEESSS!!" Alingawngaw ng boses ng nagiisang Bryan.
Paglingon ko, hindi ko inaasahan ang isang tarpaulin na nakasulat ay ---
"KATIE, PLEASE BE MY GIRL."
Bago pa ko makapagreact, kantyaw na agad ang mga echosero at echosera sa school namin. Inggit nanaman yan malamag.
"PAPAYAG NA YAN!"
"SAY YES! SAY YES!"
"AWW, HOW LUCKY!"
Rinig ko na sabi nila, kaya no choice ako (no choice pa talaga?).
"Ok." Maikli kong sagot kay Bryan. kasabay ng pag-tango ko, dapat PakipotMode ON.
Isang genuine smile at bear hug ang pinaramdam sa akin ni Bryan sa sobrang pagkatuwa.
BINABASA MO ANG
End Up Here (ONE SHOT)
Подростковая литература"Yes. Let's end up here. sorry." Yan ang katagang narinig kong huli kay Bryan. END UP HERE. END UP HERE. END UP HERE.
