မနက္မိုးလင္းေတာ့ဦးကိုမေတြ႕
ဦးအစားစာေလးတစ္ေစာင္သာရွိေနခ့ဲသည္
မနက္အေစာပိုင္းေလာက္ကတင္အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ႏိုင္ငံျခားထြက္သြားရေၾကာင္းေရးထားသည့္စာေလး
႐ုပ္ရွင္ေတြထဲကလိုေတာ့ထားမသြားေကာင္းေလာက္ပါဘူး
ဒီေလာက္ထိလိုက္ေလ်ာၿပီးကာမွေလ
ဦးမရက္စက္ေလာက္ပါဘူး
ခပ္ျမန္ျမန္ေရးထားပံုေပၚေသာလက္ေရးေသာ့ေသာ့ေလးမ်ားျဖင့္စာအားရင္ခြင္ထဲထည့္ကာယူက်ံဳးမရငိုေႂကြးမိသည္
ေက်ာင္းလည္းမသြားႏိုင္ အစာလည္းမစားႏိုင္ အိပ္ယာေပၚတြင္သာေခြေခါက္ၿပီးတစ္ေနကုန္အခ်ိန္ကုန္ေစခ့ဲသည္
တနည္းေျပာရရင္ဦးအေငြ႕အသက္ေတြရွိေနတ့ဲကုတင္ေလးမွာေနရတာဦးနားေနရသလိုပင္
ဦးကိုလြမ္းတ့ဲစိတ္မ်ားေျပလိုေျပညားေနေနျခင္းပင္
ေအာ္ ငါႏွယ့္ေနာ္ ခရီးသြားတာအလုပ္ကိစၥေၾကာင့္လို႔ေျပာသြားတာကိုငိုေနလိုက္တာ အားးးးးး ေတာ္ၿပီ လုပ္စရာရွိတာလုပ္ရမယ္
စိတ္ဆံုးျဖတ္ကာအိပ္ယာခင္းမ်ားခြ်တ္ၿပီးအဝတ္ေလ်ာ္စက္ထဲထည့္လူကလည္းေရမိုးခ်ိဳးသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပင္ဆင္ၿပီးအိမ္ရွင္းလိုက္တယ္
ညေနေလာက္က်ေတာ့သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူအားဖုန္းမွတဆင့္စာမ်ားေမးကာလြတ္သြားသည့္စာမ်ားျပန္ကူးကာမွတ္သားေနလိုက္သည္
စာလည္းၿပီးေရာပင္ပန္းသြားလို႔ေအာ္ျမည္ေနတ့ဲဗိုက္အားေခါက္ဆြဲျပဳတ္တစ္ပြဲန႔ဲသာၿပီးေစလိုက္သည္
တစ္ပတ္ ႏွစ္ပတ္ သံုးပတ္ တစ္လ......
တစ္လျပည့္ခ့ဲၿပီ
ေစာင့္ေနခ့ဲတာ.....
ဦးကျပန္မလာခ့ဲဘူး
ကြ်န္ေတာ္အရာအားလံုးကိုတစ္ကျပန္စရေတာ့မယ္
တကၠသိုလ္ပထမႏွစ္ကိုစိတ္သစ္လူသစ္ဘဝသစ္န႔ဲစတင္ရမယ္
အတိတ္ေဟာင္းေတြေမ့ပစ္ေတာ့မယ္
ေျမခသြားတ့ဲမ်က္ရည္မ်ားၾကားဦးေရာဦးကိုခ်စ္တ့ဲစိတ္ေတြေရာပါသြားၿပီးေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေစ......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ေရးတာျမန္သြားလား?????
ခုနကမွေကာက္ေရးတာ
နားလာပူေနလို႔ေလ😒
