Her Retreat (Unpredictable Series 3)

Pahina 15

Pahina 15

Dahan dahan nyang pinasadahan ng haplos ang braso ko bago inalalayan ang kamay ko para ipulupot sa balikat nya.

Dinala nya ako dito sa kwarto nya ng ni walang nagsasalita kahit isa sa aming dalawa. May kasabihan na action speaks louder than words, and i believe in that. Dahil hindi ako kailangang yayain ni Javier verbally, i know i want to come with him simply because i know i'll be safe with him.p

His kissess are gentle unlike before. As if it is full of love and without any drop of lust. Bawat halik nya ay agad kong ginagantihan. Kahit sa dahan dahan nyang pagalalay sa akin paupo sa gitna ng kama ay hindi nya inaalis ang paglapat ng labi sa akin.

Gently i started to take off his jersey shirt and likewise, he started undressing me. Magkatapat kaming nakaupo. Bahagya nya akong binuhat para maupo sa mga hita nya habang nagsisimula ng bumaba ang bawat halik nya.

From my chin, neck until he reached my breasts. I helped him unclapsed my bra at agad agad ay sinapo nya ng isang kamay ang kanan kong dibdib while playing his tounge on my left nips.

Hindi ko mapigilang mapaliyad sa sarap ng sensasyong nararamdaman ko. Hindi nya inaalis ang isang kamay sa likod ko upang alalayaan ako habang hindi ko naman inaalis ang pagkapit sa balikat nya.

Tumigil sya at agad kong ibinalik sa ayos ang katawan ko. Nakayuko ako habang sya ay bahagyang nakaangat ang mukha para magtama ang tingin namin. Muli nya akong binigyan ng matatamis na halik pero ngayon ay may halo ng panggigigil.

"Baby, everything's going to be ok." Ayon nya sa pagitan ng mainit na paghalik sa akin. His husky tone is turning me even more.

"Javi—"

"Shh! I'll take care of everything."

Saglit nyang ihinawalay ang katawan sa akin para alisin ang natitirang damit na nakasuot sakanya. Diretcho naman syang nakatitig sa akin habang dahan dahan sya sa pagtanggal ng pang ibaba ko.

And now, lahat ng nakaharang at abala ay wala na, inakay nya muli ako para maupo sa mga binti nya. Nakapulupot lang ang kamay ko sa balikat nya. Saglit nya akong binigyan ng mariin at mainit na halik bago nagsimulang maglakbay ang bawat halik nya sa lahat ng parte ng katawan ko.

I can feel his love. I really do. Lahat ng inaalala ko ay panandaliang nawala sa isip ko. Kahit ngayon lang ay gusto kong makaramdaman ng ginhawa na para bang wala akong dinadalang problema.

And him. Javier is really doing everything in his power to make me feel at ease. I can never lie how much of a big help he is. Just his pressence is making every pain and worries dissappear even for just a moment. Oh how i wish it'll just stay like this.

Dahan dahan ako sa pag galaw ng paitaas at pababa. Pinipilit nyang sumabay sa ritmo ng aking katawan. Kung kanina ay malumanay pa ang bawat galaw namin, ngayon ay paunti unti ng bumibilis.

He started moving fast and rough, making me moan his name over and over again. With one deep thrust, i knew i've reached an orgasm.

Inalalayan nya ako pahiga at pumaibabaw sa akin without taking out his hardness inside me. Nanlalambot ang mga tuhod ko pero hindi ko naman sya magawang pahintuin dahil parang medyo bitin pa ang pakiramdam ko. I can't believe it! Ganito pala yun. And besides, we can't stop yet unless he had his turn.

Again, without any warning, he began moving faster and faster inside me. Nagagawa ko syang sabunutan ng bahagya dahil sa sarap. I tried following his rhythm pero napaka bilis nya and the pleasure is just so good.

Finally, after those rough, fast, deep thrusting inside me, we both then reached our climax. Pareho kaming nanlambot dahilan para ibagsak nya ang sarili sa tabi ko. Agad agad nya akong kinumutan bago iniharap patagilid sakanya.

Ayaw nya akong pakawalan sa mga bisig nya. Yakap yakap nya ako habang sabay kaming naghahabol ng paghinga. Maya-maya pa ay tinignan nya ako at hinaplos ang pisngi ko.

"Trust me. Ako ang bahala sayo." Saglit syang huminto at niyakap nanaman ako ng pagkahigpit.

"From now on, leave everyhing to me. Hindi ka na lulungkot. Hindi ka na maguguluhan. Hindi ka na magaalala sa mga bagay bagay. Kung anong problema mo, aakuin ko. Kaya kumalma ka lang. nandito lang ako para sa baby ko."

Isinuksok ko lalo ang sarili ko sakanya. Pinipigilan kong tumulo ang luha ko dahil ayoko ng umiyak. Ayoko na ulit ipakita sakanya na pinanghihinaan ako ng loob.

It's the least i can do after he makes me feel at peace. Nakakagaan sa pakiramdam isipin na may isang katulad ni Javier na hindi marunong mapagod sa pagiintindi sa akin.

Pwedeng mahirapan akong bigyan sya ng second chance o magtiwala ulit ng buo sakanya pero sa pagsisimula namin ngayon, mukhang everything is going smoothly.