Eldracia Academy: Pellum The Survival Game

Chapter 10

Chapter 10: heal

Agad akong humawak sa malaking ugat ng puno na nasa gilid ng hukay para makaalis sa hukay na yon and I left the pit without difficulty, pinagpag ko ang dumi sa kamay ko at pinunasan din ang aking noo. I'm really sweating and I don't have any towel. Shawn borrowed it earlier, at hindi ko na yun nakuha kanina sa kanya I don't really know but it's my nature. Na kapag may nanghiram sa akin dapat kusa nyang ibabalik dahil nahihiya ako kapag ako na ang kukuha. Nabalik lang ako sa wisyo ng narinig ko ulit ang boses Bricks pinakiramdaman ko kung nasaan ang boses ni Bricks na naririnig ko, tumingin ako sa paligid baka sakaling magsalita ulit s'ya.

"Yuna you have to comeback here!" naririnig ko ang malakas na boses ni Shawn kung saan napakagat ako sa labi at nagpatay malisya na narinig ko si Shawn.

"You have to listen. It's not him!" boses naman yun ni Lawrence, you're just tricking me again. Because you're a selfish leader Lawrence. You just want to control everything even us. Your teammates, you hate me 'cause you can't control me.

Pero hindi ko na yun inintindi malapit na ko Bricks hintayin mo ko ha. wala ng maglalayo sa ating dalawa. This time...

"Bricks where are you?! I can't really find you" napahawak ako sa puso ko sa pagod na kakatakbo, at kahahanap kay Bricks. Please let me see you... Please I'm begging you. just only once before I enter on that damn game. I miss you so much. Please just one time. Please. Please... Let me heal. I just wanna see your face. para lumakas ako pag kalabas ko ng Eldracia Academy or makita kahit isang beses lang kung mamatay ako sa loob ng Pelhan Arena.

"Yuna I'm here" tumigil ako sa isang pwesto kung saan mas malakas na naririnig ko ang boses ni Bricks. He's here, im finally home napalunok ako ng marinig ko na nasa paligid lang ang boses nya. hindi ako pwedeng magkamali thats Bricks' voice.

I run where I heard his voice.

But... Until a blue green bird came out suddenly. And it's endlessly saying Bricks' name agad kong tinakpan ang tenga ko. Dahil hindi ko kayang naririnig ang boses ni Bricks kahit sa ibon pa yun. It his fucking voice. I miss him so much gusto ko lang naman sya makita bakit wng hirap iyong ibigay sa akin. I just wanna go out of there but I feel there's a force field so I can't go where Shawn and Lawrence.

Lawrence and Shawn is coming for me. I know they'll find me, even at the first place. I didn't chose them. Nagpadalos dalos ako dahil sa kagustuhan ko na makita na ulit si Bricks at hindi nakinig sa sinabi sa akin ni Lawrence.

"Yuna, you have to listen to me you have to let go him just for now. Stop thinking of him... now" Lawrence said pero hindi ko sya pinakingan tanging pag takip ko lang ng kamay ko sa tenga ko ang iniisip ko. At umiling ako sakanya.

"I can't" I mouthed I saw a glance of disappointment and sadness in his eyes when I said that.

Pinikit ko ang mata ko at winaglit saglit sa isip ko si Bricks.

But before I can look at Lawrence worried face napahiga ako sa sa damuhan he tried to catch me but I'm to far from where he is. It's okay at least you tried I can see in my blury vission they're calling my name, but I'm sleepy. I close my eyes and everything went black.

Nagising nalang ako na may nakakarga sakin sa likod at si Lawrence yun. Agad na namula ang pisngi ko na bakit sya ang nagkakarga sa akin na pwede namang si Shawn. Ehe

Pinikit ko ang mata ko para hindi nya malaman na gising na ako. Huminga ako ng malalim.

"You woke up?" Agad nya akong binitawan kaya napaupo ako sa lupa. Agad akong tumayo. Dahil ang sakit ng pwet ko.

Pwede naman nya akong bitawan ng maayos bakit sa ganoong paraan pa.

Hindi na talaga magbabago ang ugali ni Lawrence. Hindi ko alam kung ano ang nagustuhan sakanya ni Alison samantalang napaka pangit naman ng ugali nya.