Chapter 19: First Kiss from him... Satisfaction!

3K 49 5
                                    

Nang nagmidnight na ay bumalik na kami sa rest house. Since nahuli kaming dalawa ni Dustin, tinanong ko sya sa di mawala walang tanong sa akin since then.

“Dj?” I hold him in his shoulder that made him stopped.

He turned and looked at me and said, “Hmm? Bakit?”

“Sa resort, nong nalunod ako…” We continue to walk papunta sa loob ng rest house, “Sinong nagligtas sa’kin?” We both stopped, facing the doors of our rooms since magkatapat lang naman kami, tumingin sya sa akin nang bukas nya ang kwarto nya, “Ang nagligtas sayo non ay si Gray… Sige, goodnight.”

Nasarhan na nya kwarto nya at ako, it took me about 2 minutes bago ma sink in sa utak ko ang sagot nya.

Si Gray?

Nangmatapos na ako sa pagligo at pagbihis ay agad naman akong tumabi sa tulog kong kaibigan na si Mazy. I turned off the lamp beside me. Sinubukan kong makatulog pero di talaga. Ilang posisyon na pero di pa rin eh, kaya bumangon nalang ako at nagtungo sa kusina, nag timpla ng gatas at pumunta sa terrace.

All this time, si Gray lang pala yon. Akala ko si Dustin pero si Gray pala. Di man lang ako nakapag thank you. Habang nakatingin sa mga bituin ay naaalala ko ang mga masasakit na salita na nabitawan k okay Gray, not knowing na sya pala ang nagligtas ng buhay ko. Oo, deserve nya rin yong nagalit ako but narealize ko ngayon na sobra pala yon kasi sya pala ang nagligtas ng buhay ko. Darn!

Nakaupo lang pala ako sa racking chair dito, habang umiinom ng gatas di ko maiwasang maisip si Gray, ang nangyari sa resort at lalo sa mga binitawang salita ko kay Gray.

“Gising ka pa pala Dianne. Malapit nang mag 3 am ah.” A man’s voice spoke.

“Di kasi ako makatulog eh.” I answered without even looking to who was talking.

He sat down on the other racking chair beside me, “What’s bothering you?”

Sipping, “About the accident in the resort, few months ago.”

“Nong nalunod ka?”

“Yeah. And I never thought it was Gray…” I shifted, looking at the person next to me, shocked, “I never thought it was you who saved me back there…”

Tumingin lang sya sa akin, “It wasn’t a big deal.” He smiled.

I placed my cup of milk on the floor and said, “Of course it is! I thank Dustin for saving me when in fact, dapat sayo pala ako magpapasalamat.” I looked down.

He held my hand, tightly and said, “It’s okay. It’s okay.”

I swayed my hands off his, “No it’s not!” I exclaimed, tumayo ako at lumakad ng ilang hakbang papunta sa may fence sa terrace, “nasaktan kita! Sinabihan kita nang masasakit na salita!” I sighed.

“It was nothing and Dianne, I deserve those. I’m an idiot!”

“No you’re not but I am! Sorry Gray for hurting you. Sorry for what I’ve said. Sorry for not giving you the change to explain to me. Sorry!” My eyes got teary.

Naramdaman ko ang hininga nya sa mga batok ko, so close to me. He wrapped me with his arms that I could feel his chest on my back. Niyakap nya ako mula sa likod at nararamdaman ko ang malakas na beat ng kanyang puso. I didn’t moved nor escaped from his hug, I just let it be that way.

“Shh. Don’t say that. Ako dapat magsosorry sayo kasi tinulak kita at nalagay pa ang buhay mo sa alanganin. Please don’t cry baby.” He whispered gently to my ears that his voice echoed as it vibrates down to my spine, “I’m so sorry baby.” He repeated.

No Boyfriend No School (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon