Arkadaşlar ilk hikayem birkaç arkadaşıma anlattım ve umarım sizde beğenirsiniz :-) İşte başliyorum.
Merhaba Sevgilim,
Senin gidişini ölümünü unutamiyorum. Keşke ogün hiç evden çıkmasaydın da o lanet olası araba sana çarpmasaydı. Seni çok özlüyorum senin tişörtlerini hiç yıkamıyorum.Senin parfümünü sıkıyorum sürekli. Arada parfümün bittiğinde de küfürü basıp internetten sipariş veriyorum. Biliyorum hep küfür etmeme kızardın bende küfür etmezdim ama sen gidince boşlukta hissettim. Arkadaşlarım dışarı çıkmamı falan söylüyorlar ama banane ben iyiyim böyle bu evde senle olan hatıralarla yaşamak iyi geliyor. Sürekli ikimizin birlikte izlediğimiz filmleri izliyorum. Geceleri biraz zor geçiyor ama yine de geçiyor. Bizim şarkımızda dans ediyorum arada sanki senle dans edermiş gibi. İkimizin bestelediği bi şarkı vardı ya sen gittikten sonra o şarkıyı hiç söylemedim ama hep dinledim. Senin cenaze törenine gelmedim diye bana çok kızdın değil mi? Biliyorum ama gelmek istemedim annenlerle karşılaşmak oradaki herkesin öldükten sonra sana değer verdiklerini ve en çok ta seni toprağa gömerlerken görmek istemedim. Seni çok seviyorum sevdiceğim, birtanem, şapşalım, ruhum... Seni çok özlüyorum. Sımsıkı sarılışını, elimi sanki bir daha hiç bırakmayacak gibi tutuşunu, kokunu, gözlerini, beni gecenin bir vakti gıdıklayarak uyandırmanı, bana yemek yapmaya çalışmanı, birlikte bilmediğimiz sokaklarda yürüyüşümüzü, herşeyini her anımızı özledim. Benim gitmemden çok korkar her fırsat bulduğunda beni sevdiğini söylerdin. Keşke oradan çıkıp da gelsen tekrar hiç ölmemişsin gibi devam etsek. Ama hep hayal değil mi? Keşke senin ölümünde rüya olsa.
