Monday

14 0 0
                                    

Dalawang oras na ang lumipas nang magsimula na ang morning classes at ilang sandali nalang, snack time na. At yun talaga ang pinakahinihintay ko.

"Bro, magcu-cut ka nanaman?" Pabulong na tawag sakin ni Clint na nasa tabi ko lang.

"Anong magcu-cut ako? Sasamahan mo 'ko ulol ka!" Medyo pasigaw na bulong ko sakanya pabalik at binatukan rin siya.

"Idadamay mo nanaman ako sa kalokohan mo. Ano nanaman bang trip mo ngayon?" Inirapan ako ng gago.

"Oh c'mon, it's not like di ka sanay sa'kin. We both do this all the time" natatawang sabi ko, trying to convince him.

"Tsk. Pass muna ako"

"Bro naman eh. Sige na, samahan mo na 'ko. Promise, this will be the last time for this week" I gave him a smile.

"Mukha kang bakla, umayos ka nga! Oo na oo na! Promise yan ha? You'll get us in trouble again kapag nagkataon talaga na--" di na niya natapos ang sasabihin niya nang magring na ang bell at tumayo na ako agad.

"Sigurado ka ba dito? Monday na monday magcu-cutting classes tayo" nagdadalawang isip na sabi ni Clint. Bakla talaga, kainis.

"Bahala ka nga diyan! Kung ayaw mong sumama, edi wag!" At nagpatuloy nalang ulit ako sa paglalakad. "Cover me up!" Sabi ko pa bago ako nakalayo sa kanya.

Maglalakad na sana ako papalayo nang may makita akong babae na nakaupo lang sa isang gilid ng pader. Without hesitation, nilapitan ko siya.

"Miss, okay ka lang?" Tanong ko sa kanya and tried to check out her face.

She just looked at me and said,"Sino ka? Wag kang lalapit. Umalis ka na" she looked so troubled.

"Don't worry miss. I won't harm you. Are you okay?" Tanong ko ulit at binalewala lang ang sinabi niya.

"I told you to stay away. I'm okay" akmang tatayo na siya kaya medyo napaatras ako. At doon ko lang napansin ang mga pasa sa paa at kamay niya.

Maglalakad na sana siya palayo pero mukhang hindi niya kaya kaya't inalalayan ko siya. "Ihahatid muna kita sa clinic miss. You don't look like you're okay" tiningnan ko siya.

Magsasalita pa sana siya pero hindi na niya nagawa dahil hinawakan ko na yung braso niya at inalalayang maglakad.

"Anong nangyari sayo?" I asked breaking the awkward silence between us habang naglalakad kami sa corridors.

"Nadapa" maikli niyang sagot.

"Lame excuses. Edi sana pati ulo mo nabagok kung ganyan ka-violet yang bruises mo" nginuso ko pa yung mga pasa niya sa kamay pero hindi siya nagsalita o kahit kaonting reaction naman lang.

Nang makarating kami sa clinic, pinaalalayan ko na siya agad sa school nurse. Aalis na sana ako nang magsalita siya.

"Uhhm... T-thank y-you nga pala" nauutal na sabi niya. Nginitian ko lang siya. "And... if ever we meet again, please. Wag mo na akong titingnan o pansinin." Agad na napawi ang ngiti ko.

"But why?" Agad na tanong ko.

"It's for your own good" at yumuko siya.

"I understand" aalis na sana ako pero humarap ulit ako sakanya. "But can I atleast know your name?"

"Ziela" she answered. "Ziela Makabini" pagpapatuloy niya pa. I smiled one last time at her at agad na umalis.

She's one weird girl, but she's quite interesting.

Dear Diary,

          Today, I met a girl named Ziela. Nakilala ko siya sa likod ng campus. I was on my way to cut classes but she caught my attention. She was sitted at the corner full of scars and bruises. Napakahinhin niya. She even asked me to stay away from her several times. I thought she was weird. I brought her to the clinic. Pero nung paalis na ako, she asked me na hindi na raw siya pansinin if we ever meet again. She got me all curious about her. Ziela... she's really pretty and she got my attention.

Ang pinakagwapo,
Phoenix.

---

Appreciation post for that guy up there in the multimedia. HAPPY BIRTHDAY TO NCT'S JAEHYUN aka LOVER BOY/VALENTINE BOY. NCTzens love you baby! And so do I! 🖤

Dear Diary,Where stories live. Discover now