Marriage Booth

School Days

Hi! ako nga pala si Kris. ang stupidyante ng MNHS, sabe nga ng mama ko saken pwede nadaw ako maging supervisor ng school namin.                                                                                                                    

tanggap nyang paloko-loko ako pero mahal padin naman nya ko (Hahaha) sa isip isip ko nga pwede din akong maging guard sa school namen eh. 

sa sobrang naikot kona lahat ng classroom namen sa school. minomonitor ko sila para nadin pala kong prinsipal ng school namen (Hahaha) At lagi din akong nasa faculty laging pinapangaralan ng mga teacher, 

laging nagsusulat sa yellow pad paper at lagi din may hawak na lapis at ballpen. hindi para magsulat sa notebook at kopyahin yung nasa blackboard. kung hindi mag vandalism (hehehe)

Lagi din akong may baon na pera pangkaen pag napagod na sa pag-iikot sa school namen. tapos pag may natirang barya nakikitambay sa classroom ng iba para lang magpaikot ng barya (sugal) ginagawang casino bawat classroom.

pero sabe naman ng teacher ko sa mama ko. "Mabait naman po yan si kristian,matalino din po sya tamad lang po minsan" parang binobola ko ng teacher ko sa isip isip ko (HAHAHA)

minsan dumadating pa sa point na iniiyakan na ng mama ko yung mga teacher ko para lang maipasa ako. puro line of 7 daw kase grades ko. 

(syempre masakit din sakin na nakikita ko yung mama ko na naiyak para lang sa ikakapasa ko.)

Kaya gumawa ako ng sariling moves ko para pumasa. tinake ko lahat ng P.E.P.T TEST at ADVANCE para grumaduate ako. ayun awa ng dyos pumasa. edi graduate!! (hahaha)

(Walang Lovestory??) eto palang, take it easy ! :D

...............................................................................................................................................................

*

*

Hello Ako nga pala si Kristian nabanggit na sa intro kung anong klaseng tao ako diba? (Hehehe)

alam mo ba kung bat palaging pagala-gala ako sa school namen. lagi kasi akong napapagalitan ng mama ko, laging  napagbubuntungan ng galit pag may problema sya. naghahanap ako ng kumpletong pagmamahal.

masayahin ako sa harap ng mga kaibigan ko lalong lalo na pag nakikita ko si PRINCESS .

(Who's PRINCESS???)

sa sobrang gala ko sa school. may kaisa isahang classroom (IV-KOCH ,villar Build.) akong pinupuntahan,tinatambayan,dinadaanan at pinagmamasdan. mahal ko na ata yung classroom nayun diko maiwanan madaanan kahit isang araw ng school year . baliw na ata ako sa classroom nayon ! (-_-) tapos usong uso pa dati yung slowmo ! yung pag nakikita mo daw yung taong hinahangaan mo eh, napapaslow-motion daw yung kilos nya.

Diko naniniwala dun. pero nung nakita ko si PRINCESS ! Ayyy !! nako.....

wala akong masabe parang naikli yung dila ko, napapaurong yung lakad ko. pero gustong gusto ko syang lapitan makipagkilala ng maayos at disente.

Pero bat ganon? wala akong magawa pag andyan sya No Moves ! tinatablan ako ng hiya ko. natatameme ako. (*$*%^$*$) nawawala yung pagiging maloko ko. parang syang algebra ! sobrang hirap isolve !. 

Hanggang isang araw kakasulyap sulyap ko sa classroom nya may kaibigan pala ko dun. (Nako po! petey neke..) hanggang sa tinanong nako ng kaibigan ko kung anong bang ginagawa ko dun. 

Nahalata agad nila kung sino yung pinupuntahan ko dun. alam na agad nila tanong nila sakin

"Si cess ba ? "

Ako : (Nagbablush,nahihiya)

ayun alam nila (hahaha)

ang pinaka challenging pa dun nung pinakilala nako ! Diko alam kung anong boses yung gagamitin ko kung pang matikas ba o pang mabait (hehehe)

Classmate ni cess: Uyyy... shake hands naman dyan !

Princess: -_- madface !

Kristian: (Nahihiya..)

*isa pang problema*

mukang masungit sya mahirap hulihin yung ugali MOODY!! 

Out ako (hahaha) nakakatakot sya. tumutiklop ako sa pustura ng muka nya ! simangot palang nya.. parang bagyo na. SIGNAL number 10 !!

pero di ako tumigil sa kakakulit sakanya nauubos yung oras ko lagi sa kakatitig lang sakanya at kakaisip kung anong gagawen ko. recess,uwian,bago pumasok, lagi lang ako nakabantay sa mga kilos nya. pinagaaralan kung anong mga trip nya kung ano yung mga gusto nya. hanggang umabot ng ilang buwan.

*PERO PARANG WALA NAMAN MASAYA LANG SYANG KASAMA MGA CLASSMATE NYA.*

Hanggang isang araw ! at yun yung araw na pinakamemorable sakin.

FEB 12 2015 malapit na yung mga araw ng mga puso. 

*may event sa school marriage booth.

dahil palagi na kaming tinutukso ng mga kaibigan namen. panahon nadin para magtapat ako ng pagmamahal sakanya. panahon na para iparating ko sakanya na seryoso ako sakanya sa nararamdaman ko.

*Habang nasa classroom sya,pinuntahan na sya ng mga kasabwat sa booth para kunin sya at dalhin sa marriage booth

*Habang ako nasa marriage booth nagaantay kay PRINCESS nagreready na sa pagdating ng bagyo (hahaha)

1hour later......

*

*

*

*Andyan na sya. nakasimangot agad ! .. nasanay nako always naman syang ganun. 

(Habang dala dala sya ng mga kaibigan nya sa Marriage Booth)

feeling ko parang totoong kinakasal kami kahit na sa tingin ng ibang tao. parang laro-laro lang pero pinakamemorable at sobrang halaga sakin nung mga oras nayun sobrang lakas ng tibok ng puso ko. sobrang kinikilig ako. hindi ko naramdaman sa buong buhay ko yun dun ko lang naramdaman na nahanap kona yung truelove ko. 

nakapatong sa ulo namen yung telang puti tapos nakatali samin ng maluwag yung lubid at nakahugis infinity or eight.

eto yung moment na sobrang gulo ng nararamdaman ko. naghalo halo na sa puso at utak ko.

Father(Student):