Fırtınalı bir gece de o kimsesiz ev de sadece ben vardım.
Çok korkunçtu ama burada kalmaya mecburdum. Çünkü sığınacak başka bir yerim yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
O küçük odada ki şöminenin yanına yatmak için kıvrılmıştım.
Tam uykuya dalıyordum ki kapılar ve camlar gıcırdayarak açılıp kapanmaya başladılar.
Işıklar yanıp sönüyordu . Bir anda evin tam üzerine şimşek çaktı. İçeriden sesler gelmeye başladı.
Biri benim omzuma dokunuyordu .Arkamı bir döndüm ki hiç kimse yoktu. Bir anda birisi adımı tekrarlayarak anmaya başladı.Şöyle diyordu :
"Sandıra sandıra sandıraaaa.Bu eve hiç gelmeyecek din .Bu ev lanetli.
Buradan bir daha çıkamazsın . Haaa haa haa !
"İmdat , imdat imdat .Kimse yok mu? Biri bana yardım etsin !"
"Boşuna çabalama seni burada kimse duyamaz . Haa haa haa !"
" Hayır olamaz . Ne yapacağım ben .Keşke 18 yaşıma geldim artık özgürüm deyip ormana tek başıma gitmeseydim.O zaman bunların hiç biri başıma gelmezdi."
Bir an odaya bir koku yayıldı .Nefes almakta çok zorlanıyordum.Bir kaç dakika sonra kendimden geçtim.
Kalktığımda sabah olmuştu.Ellerim ayaklarım bağlıydı .Korkudan tir tir titriyordum.
O ana kadar her şey iyi gidiyordu . Bir anda duvardan bir kaç gölge geçmeye başladı.
Yüreğim ağzıma geldi.Bir an önce buradan kurtulmam gerekiyordu.
Psikolojim adeta bozulmuştu .Biraz daha burada kalırsam delirecektim.Tek çare vardı.
Sessizce kapıya doğru gitmeye başladım. Tam çıkıyordum ki arkamdan bir şey beni tutup geri çekti.
Korkudan avazım çıkana kadar bağırdım.
"Haaah haah haaa . Buradan çıkabileceğini mi sandın ?"
"Yeter artık bırakın beni ,benden ne istiyorsunuz ?"
Sorularıma cevap vermediler . Hiç bir ses gelmiyordu .
Etrafı biraz gezmeye başladım .Ama bir tuhaflık vardı . Normalde bu eve gelmeden önce her yer yeşillikti .
Şimdi ise her yer karanlık ve ateşler yanıyordu .O an anlamıştım ki ben baygınken bu evi başka bir yere taşımışlar .
