✖ UNPREDICTABLE ✖

CHAPTER 1.

?

Hans' POV -

I woke up early this morning. Anu nga bang meron. ? Tanong ko sa sarili ko habang inaantok.
Biglang tumunog yung alarm nang phone ko. Nagulat ako bigla. Anu ba naman yan. Kinuha ko yung phone ko na nakapatong sa ibabaw nang Maliit na mesa sa tabi ng kama.

First of School. 👏👏👏 (flashes on the screen of the Phone)

Nanlalaki ang dalawang mata ko. Ay oonga pala. May pasok na nga pala. Parang kahapon lang nung nag simula ang summer tapos may pasok na naman ulit. Sabi ko sa sarili ko.

Tumayo na ako. I rolled up my bed. Diretso agad sa banyo para maligo.

Bumaba na ako nang kwarto ko. Naglakad na ko patungong kusina para mag breakfast.

Good morning baby boy. Sabi ni Yaya Ellen. Matagal na naming yaya si Yaya Ellen. Mga siguro 17 years I guess. Magandang umaga din Yaya Ellen. Sagot ko sa kanya habang nakangiti.
Umupo na ako nang mesa. Ang daming pagkain ahh.

Yaya, wheres Dad. ? Tanong ko kay Yaya. Ahh, maaga syang umalis bebe. Marami daw syang appointments ngayon. Sagot nya.

Maaga akong naulila kay Mom. Namatay daw sya sa isang Car Accident sabi ni Daddy. Simula nun nalaman ko ay I changed alot. Wala na akong plano sa buhay. Puro ako reklamo. Buti nalang andito si Yaya Ellen na nakakaintindi. Si Dad kasi palaging wala. 😌

Ahh ganun ba. Salamat po ya. (Smiled) Then I start to Eat.

Ella's POV -

Magandang buhay Philippines. Magandang buhay World. Ohh yeah its me Ella Santiago, 17 Philippines. I believe .

Eto naman si ate Ella parang baliw. Sundot nang pangit ko kapatid. Napatigil ako. Tinignan ko sya nang serious.

At sino ka namang pangit ka? You dont have the right to. . . To. . . To. . . Forget about it 😂😂😂. At natatawang sabi ko.

Ohh tumigil na nga kayo dyan. At kumain na kayo at ma le - late kayo sa school. Sabi ni Mama habang naghahanda ng agahan. Opo mama. Si ate kasi ang dal-dal. Nakakainis 😏.
Ohh eto na nga titigil na. Nakakahiya naman katabi kong Santo . Ohh kay linis o kay buti. Nakakahiya talaga. Inis ko kay bunso.

Mama si ate ohh. (Ayun nagsumbong.)

Ma, sino pong maghahatid samin. Si papa po ba? Tanong ko kay mama. Oo anak, alangan naman ako 😁 Si mama talaga palabiro. Anu pong gagamitin natin ? Yung Limou ba o Yung Ferrari ? (Giggles)

Ma yun po ba ? Tinuro ko yung magarang kotse sa labas ng bahay. Oo anak yan. Bigla itong umandar at humarurot. Naiwan dun yung isang trycicle na naka park.😂

Yan anak yung mamahalin nating trycicle (PALAKPAKAN 👏👏😂)

Ohh bilisan nyo na dyan. Aarangkada na tayo. Sabi ni papa sa kabas habang ini - istart nya yung makina sa tricycle.
Agad naman kaming tumayo ni bunsoy.
Ohh baon nyong dalawa wag kalimutan. Sambit pa ni Mama. Ah, thank you po ma, sabay kiss si Bunso sa piski ni Mama.

At sa wakas. Nakarating na kami nang School. Imperness malaki sya. EASTFORD UNIVERSITY. Napabulong lang ako sa sarili ko. Alam nyo kasi Dream school ko to ehh. Swerti nga at naaford nila mama yung tuition dito. Ang mahal naman kasi. Peru sana andito din yung mga Old friends ko. When you say Old Friends, it means mga Lumang tao.😂 Yas tama lumang tao sila plus lumang mukha! Haha😂 (grin)

Si bonsuy siempre bawal pa sya dito. Actually sa ibang school sya. Hindi ko lang Maalala. Bahala na basta papasok na ako nang Gate. Ang daming students haa. IMPERNESS !