Μαζι ή Χωρια

Κεφαλαιο 26

MARTΙNUS Pov

Οι καθηγητές μας είδαν και μας έστειλαν στην διεύθυντρια

Δ- Κύριε Gunnarsen τι συμπεριφορά ήταν αυτή??
Τ- Κυρία ασχολειτε με την κοπέλα μου η οποία δεν είναι και σε πολύ καλή κατάσταση
Ν- Γιατί σου ψωφισε το γατάκι??

Είπε και τον βαρεσα στο σημείο του

Δ- Αγόρια στατηστε Μαρτινους τι έχει??
Τ- Δεν θέλω να πω σε τι κατάσταση βρίσκεται η κοπέλα μου γιατί αυτός ο "κύριος" είναι άκαρδος και δεν του αξίζει ούτε μια καλημέρα
Ν- Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος αγοράκι μου
Τ- Εσύ κάνεις λάθος και μάλιστα  το μεγαλύτερο γιατί δεν ξέρεις πως είμαι και ξέρεις τι θα ήθελα πάρα πολύ??
Ν- Για πες
Τ- Το πρώτο πράγμα είναι να αφήσεις την Αθηνά στην υσηχια της και το δεύτερο είναι να αλλάξεις σχολείο, πόλη, χώρα, πλανήτη δεν με νοιάζει που θα πας αρκεί να εξαφανιστείς
Ν- Αφού αυτό θες αυτό θα γίνει κύρια θέλω μεταγραφή
Δ- Πρέπει να φέρεις τους γονείς σου
Ν- Τώρα την θέλω και θα βάλουν υπογραφή σπίτι
Δ- Καλά

Του έδωσε ένα χαρτί και το πείρε

Ν- Σύντομα θα με ξεχάσεις
Τ- Χαίρομαι

Είπα και πήγα να φύγω από το γραφείο

Δ- Κύριε Gunnarsen ελάτε σας παρακαλώ
Τ- Ναι

Πήγα πίσω και έκλεισα την πόρτα

Δ- Τι επαθε η Αθηνά??
Τ- Έχει πέσει σε κόμμα
Δ- Πως??
Τ- Ειχε πάει στο Παρίσι για να προσέχει την νονά της και εμείς είχαμε πάει για συναυλία και όταν γυρνούσαμε το αεροπλάνο έπεσε και η Αθηνά είναι σε κόμμα
Δ- Λυπάμαι πολύ εσείς πως είστε?? Ο Μάρκους?? Η Σοφία??
Τ- Εμείς έχουμε μόνο μελανιές και γρατζουνιες αλλά εγώ έχω και μια χαρακιά
Δ- Μπορώ να το δω??
Τ- Ναι

Δεν είχα τον επίδεσμο σήκωσα το χέρι μου και της έδειξα την χαρακιά

Δ- Εντάξει μπορείς να πηγαίνεις απλά ήθελα να μάθω τι έχει η Αθηνά
Τ- Εντάξει

Είχα τον επίδεσμο στην τσάντα μου κάθισα στο γραφείο και τον έβαλα έφυγα και πήγα στα παιδιά

Μ- Γιατί άργησες τόσο??
Τ- Με ρώτησε για την Αθηνά
Σ- Σήμερα θα έρθω και εγώ να την δω
Τ- Άμα δεν βάλεις τα κλάματα δεν θα σε θεωρήσω ποτέ κολλητή της
Σ- Οκκ

Όταν τελειώσαμε πήγαμε στο νοσοκομείο πήγαμε στο δωματείο της και άνοιξα την πόρτα και μπήκαμε μέσα δεν αντέχω να την βλέπω έτσι και πάντα κλαίω η Σοφία έκλαψε και της κρατούσε το χέρι